BAAL-SZALISZA

(„właściciel Szaliszy”).

Miejsce, skąd przybył człowiek, który przyniósł w darze prorokowi Elizeuszowi 20 bochenków jęczmiennych z pierwszych plonów i trochę świeżego ziarna (2Kl 4:42-44). Panował wtedy głód, a Elizeusz przebywał w Gilgal. Ta skromna ilość pożywienia zaspokoiła potrzeby stu tamtejszych „synów prorockich”, a po posiłku zostały jeszcze resztki (2Kl 4:38, 43; por. Mt 14:20; Mk 8:8).

Uważa się, że Baal-Szalisza było położone niedaleko Gilgal, zapewne w „ziemi Szalisza”, którą przemierzył Saul w poszukiwaniu oślic swego ojca (1Sm 9:4). O Baal-Szalisza wspomina Talmud Babiloński; opisano je tam jako miejsce, gdzie bardzo wcześnie dojrzewały plony (Sanhedrin 12a). Przypuszcza się, że leżało w miejscu obecnego Kafr Thulth na przedgórzu Efraima, gdyż określenie Thulth to arabski odpowiednik hebrajskiego Szalisza. Kafr Thulth znajduje się jakieś 46 km na pn. pn. zach. od Jerozolimy.