BACHURIM

(„wybrany”).

Wioska obok Góry Oliwnej, leżąca po pn. stronie starożytnej drogi prowadzącej do Jerycha i nad Jordan. Na ogół utożsamia się ją z Ras at-Tmim, 2 km na pn. wsch. od Wzgórza Świątynnego.

Kiedy córkę Saula Michal oddano królowi Dawidowi, Paltiel płakał i szedł za nią aż do Bachurim. Tam zawrócił na rozkaz dowódcy wojsk Abnera: „Idź, wracaj!” (2Sm 3:16). Później Dawid, opuszczając Jerozolimę z powodu spisku swego syna Absaloma, przekroczył dolinę potoku Kidron, wszedł „po stoku Góry Oliwnej”, przeszedł poza szczyt i dotarł do Bachurim (2Sm 15:23, 30; 16:1, 5). Tutaj Beniaminita Szimej, krewny Saula, zaczął iść zboczem góry i przeklinać Dawida, ciskając w niego kamieniami i rzucając proch (2Sm 16:5-13; 19:15-23). Ponadto w Bachurim Achimaac i Jonatan, synowie Cadoka i Abiatara, idący z wiadomością do króla Dawida, musieli się ukryć w studni pewnego mężczyzny (2Sm 15:27; 17:17-20).