TARAN

Machina wojenna używana przez oblegające wojska do kruszenia albo rozbijania murów i bram miast lub twierdz. W najprostszej postaci była to ciężka drewniana belka z żelaznym zakończeniem, przypominającym głowę barana. Być może z tego powodu bądź też ze względu na sposób użycia, to jest uderzanie, taran określano po hebrajsku tym samym słowem (kar), co barana (Eze 4:1, 2; 21:22).

Atakujące wojska zazwyczaj usypywały naprzeciw obleganych murów pochylnię w postaci wału lub kopca, na który następnie transportowano tarany i inne machiny wojenne. Na wał można było wtaczać wieże oblężnicze dorównujące wysokością murom, dzięki czemu napastnicy znajdowali się na tym samym poziomie, co obrońcy. Żołnierze broniący miasta starali się unieszkodliwić tarany, rzucając na nie rozpalone głownie albo zaczepiając je łańcuchami lub bosakami.