BEER-LACHAJ-ROJ

(„studnia żyjącego, który mnie widzi”).

Kiedy Hagar, egipska służąca Saraj, uciekała przed gniewem swej pani, podążyła „drogą do Szur”, prowadzącą przez Negeb na pd. do Egiptu, i dotarła do pewnego źródła (hebr. ʽájin). Tam została pokrzepiona przez anioła, który polecił jej wrócić do swej pani oraz przepowiedział narodziny i przyszłość Ismaela (jego imię znaczy „słyszy [słucha] Bóg”). Wówczas Hagar powiedziała o Jehowie: „Tyś jest Bogiem widzenia” i dlatego tamtejszą studnię nazwano „Beer-Lachaj-Roj” (Rdz 16:7-14).

W późniejszym czasie Izaak „przyszedł z drogi wiodącej do Beer-Lachaj-Roj” w Negebie, gdy dostrzegł karawanę wielbłądów, która przywiozła Rebekę, jego przyszłą żonę (Rdz 24:62, 63). Po śmierci Abrahama „Izaak mieszkał blisko Beer-Lachaj-Roj” (Rdz 25:11).

Beer-Lachaj-Roj umiejscowiono „między Kadesz a Bered” (Rdz 16:14). Tradycja beduińska wskazuje na ʽAjn Muwajli, jakieś 19 km na pn. zach. od ʽAjn Kadajs (prawdopodobna lokalizacja Kadesz-Barnea). Są to jednak tylko przypuszczenia, ponieważ nie wiadomo, gdzie dokładnie leżało Bered.