BECAJ

(skrócona forma imienia Becalel).

1. Izraelita, którego przeszło 300 potomków wróciło do Jerozolimy z Zerubbabelem w r. 537 p.n.e. (Ezd 2:17; Neh 7:23).

2. Mężczyzna o tym imieniu — lub przedstawiciel tak nazwanego rodu — który potwierdził „wiarogodną umowę” Nehemiasza (Neh 9:38; 10:1, 14, 18).