BILDAD

Jeden z trzech towarzyszy Hioba, nazwany Szuchitą; potomek Szuacha, syna Abrahama i Ketury (Rdz 25:2; 1Kn 1:32; Hi 2:11). Występując jako drugi w każdej z trzech rund dyskusji, Bildad zazwyczaj podejmował główny temat rozpoczęty przez Elifaza. Jego wypowiedzi były krótsze, ale bardziej kąśliwe, choć nie w takim stopniu jak Cofara. Bildad pierwszy wysunął zarzut, że dzieci Hioba zgrzeszyły i dlatego słusznie spotkało je nieszczęście. W toku swej wypaczonej argumentacji posłużył się następującym przykładem: Jak papirus i trzciny wysychają i umierają bez wody, taki sam los czeka „wszystkich, którzy zapominają o Bogu”. Twierdzenie to samo w sobie jest prawdziwe, ale sugerowanie, jakoby odnosiło się do bogobojnego Hioba, było całkowicie błędne (Hi 8). Podobnie jak Elifaz, Bildad niesłusznie uznał, że Hioba dotknęły nieszczęścia spadające na niegodziwych i że nie będzie miał „potomnych ani potomstwa” (Hi 18). Trzecie, krótkie wystąpienie Bildada, w którym nazwał człowieka „czerwiem” i „robakiem” nieczystym w oczach Boga, zakończyło „pocieszające” przemowy towarzyszy Hioba (Hi 25). Ostatecznie wszystkim trzem Bóg nakazał złożyć ofiarę całopalną, a Hiob miał się za nich modlić (Hi 42:7-9).