BAWEŁNA

Białe włókno pokrywające nasiona pewnych roślin, wykorzystywane do wyrobu tkanin. Hebrajskie słowo karpás, oznaczające delikatną tkaninę bawełnianą lub lnianą, przypomina sanskrycki wyraz karpasa i jego grecki odpowiednik — kárpasos. Występuje ono w Estery 1:6 w opisie materiałów, którymi ozdobiono dziedziniec pałacu w Suzie podczas siedmiodniowej uczty wyprawionej przez króla Aswerusa. W niektórych współczesnych przekładach oddano je w tym miejscu jako „tkanina bawełniana” lub podobnie. W Persji i Indiach bawełnę uprawia się od czasów starożytnych. Chociaż w Egipcie i Palestynie chyba częściej używano tkanin lnianych, istnieją dowody, że już w I tysiącleciu p.n.e. znano tam również bawełnę.

Bawełna wspomniana w Biblii przypuszczalnie pochodziła z rośliny nazywanej bawełną indyjską (Gossypium herbaceum). Jej krzewy, osiągające ok. 1,5 m wysokości, mają żółte lub purpurowe kwiaty, z których powstają torebki zawierające nasiona pokryte włóknem. Dojrzałe torebki pękają, odsłaniając puszyste włókno. Włókno to oddziela się od ziaren w urządzeniu zwanym odziarniarką, a następnie poddaje dalszej obróbce, by uzyskać przędzę nadającą się do tkania. Niektórzy uczeni uważają, że wspomniane w Izajasza 19:9 „białe płótno” wyrabiane przez egipskich tkaczy mogło być bawełniane (zob. TKANINA).