KOZEBA

(prawdopodobnie: „kłamca”).

Miejscowość w Judzie, gdzie osiedlili się potomkowie Szeli, syna Judy (1Kn 4:21, 22). Większość uczonych utożsamia Kozebę z Achzibem wspomnianym w Rodzaju 38:5 („Kezib”, BT; „Kezyba”, Bw) i Jozuego 15:44 („Akzib”, BT); na tej podstawie przypuszczają, że chodzi o Tall al-Bajda (Chorbat Lawnin), 5 km na zach. pd. zach. od Adullamu. Najwyraźniej również do mieszkańców Kozeby odnosi się stwierdzenie: „Byli to garncarze” (1Kn 4:23; zob. ACHZIB 1).