DOEG

(prawdopodobnie: „zatroskany; zatrwożony”).

Edomita w służbie króla Saula; powierzono mu odpowiedzialne stanowisko przełożonego pasterzy (1Sm 21:7; 22:9). Przypuszczalnie był prozelitą. Kiedy był „przetrzymywany przed Jehową” w Nob, najwyraźniej z powodu jakiegoś ślubu czy nieczystości albo podejrzenia trądu, widział, jak arcykapłan Achimelech dał Dawidowi chleby pokładne i miecz Goliata. Gdy później Saul zarzucił swym sługom, że knują przeciwko niemu spisek, Doeg opowiedział mu o tym, co zobaczył w Nob. Wezwawszy kapłanów z Nob, Saul przesłuchał arcykapłana Achimelecha, po czym nakazał biegaczom uśmiercić ich wszystkich, ale ci odmówili wykonania tego rozkazu. Wtedy na polecenie Saula Doeg bez wahania zabił 85 kapłanów. Po tym niegodziwym postępku wydał Nob na zagładę, zabijając wszystkich jego mieszkańców, młodych i starych, a nawet zwierzęta (1Sm 22:6-20).

Jak wskazuje nagłówek Psalmu 52, właśnie o Doegu Dawid napisał: „Nieszczęścia knuje twój język, naostrzony jak brzytwa, działający podstępnie. Umiłowałeś zło bardziej niż dobro, fałsz bardziej niż mówienie tego, co prawe. Umiłowałeś wszelkie zgubne słowa, podstępny języku” (Ps 52:2-4).