ELŻBIETA

(gr. Eleisábet, od hebr. Eliszéwa: „mój Bóg jest obfitością; Bóg obfitości”).

Bogobojna żona kapłana Zachariasza, matka Jana Chrzciciela. Elżbieta także pochodziła z kapłańskiego rodu Lewity Aarona. Oboje z mężem byli już w podeszłym wieku, gdy anioł Gabriel ukazał się Zachariaszowi w Miejscu Świętym i zapowiedział, że Elżbieta urodzi syna, któremu mają nadać imię Jan. Po zajściu w ciążę Elżbieta ukrywała się przez pięć miesięcy. W szóstym miesiącu odwiedziła ją Maria, będąca jej krewną. Nienarodzony Jan podskoczył wtedy w łonie matki, a Elżbieta, napełniona duchem świętym, pobłogosławiła Marię i owoc jej łona, nazywając ją ‛matką swego Pana’ (Łk 1:5-7, 11-13, 24, 39-43).