ELICAFAN, ELCAFAN

(„Bóg [mój] ukrył [zachował]”).

1. Syn Uzziela, wuja Aarona. Na polecenie Mojżesza razem ze swym bratem Miszaelem wyniósł poza obóz ciała Nadaba i Abihu (Wj 6:22; Kpł 10:4; Lb 3:30). Elicafan był głową lewickiego domu patriarchalnego, którego członkowie zostali wymienieni w Biblii wśród usługujących za czasów Dawida i Ezechiasza (1Kn 15:8; 2Kn 29:13).

2. Syn Parnacha, naczelnik synów Zebulona. Znalazł się wśród mężczyzn wyznaczonych przez Jehowę do podzielenia Ziemi Obiecanej na dziedziczne posiadłości (Lb 34:25).