EMICI

(„przerażające rzeczy”).

Plemię lub lud zamieszkujący tereny położone na wsch. od Morza Martwego. Był to lud wielki, liczny i rosły „jak Anakici” (Pwt 2:10). Porównanie z Anakitami wskazuje, że Emici wyróżniali się nadzwyczajnym wzrostem i zawziętością, co wynika też ze słów Mojżesza skierowanych do Izraela: „Słyszałeś, iż powiedziano: ‚Któż może się ostać wobec synów Anaka?’” (Pwt 9:2). Trudno ustalić pochodzenie Emitów, chociaż zdaniem niektórych wywodzili się oni od Refaitów.

Za czasów Abrahama elamicki król Kedorlaomer pokonał Emitów w Szawe-Kiriataim (Rdz 14:5). Emici najwyraźniej dalej zamieszkiwali tereny na wsch. od Morza Martwego, gdyż Biblia mówi, że dopiero jakiś czas później wypędzili ich stamtąd Moabici. Ci ostatni używali nazwy Emici w odniesieniu do Refaitów (Pwt 2:11).