EFER

(„młody [jeleń]”).

1. Drugi wymieniony z imienia syn Midiana; wnuk Abrahama i jego żony Ketury (Rdz 25:2, 4; 1Kn 1:33).

2. Trzeci wspomniany imiennie syn Ezry z plemienia Judy (1Kn 4:1, 17).

3. Jeden z siedmiu mężczyzn, którzy byli głowami połowy plemienia Manassesa i zostali przedstawieni jako ‛dzielni mocarze’. Potomkowie tych mężów nie dochowali wierności Jehowie, toteż pozwolił On królowi Asyrii zabrać ich na wygnanie (1Kn 5:23-26).