Ziemia, którą Bóg dał Izraelitom

ZIEMIA, którą Bóg dał Izraelitom, była bardzo dobra. Zwiadowcy wysłani przez Mojżesza w celu zbadania Ziemi Obiecanej i przyniesienia stamtąd trochę owoców wrócili do obozu z figami i jabłkami granatu oraz kiścią winogron — tak dużą, że dwóch mężczyzn niosło ją na drążku! Co prawda z powodu braku wiary dali się owładnąć strachowi, niemniej o samej ziemi powiedzieli: „Ona naprawdę opływa w mleko i miód” (Lb 13:23, 27).

Zanim naród izraelski w końcu wszedł do tej krainy, przedstawiciel Jehowy zapewnił: „Jehowa, twój Bóg, wprowadza cię do ziemi dobrej, do ziemi dolin potoków wody, źródeł i głębin wodnych wypływających na dolinnej równinie i w górzystej okolicy, do ziemi pszenicy i jęczmienia, i winorośli, i fig, i jabłek granatu, do ziemi oliwy i miodu, (...) w której nie będzie ci niczego brakować, do ziemi, w której kamienie są żelazem, a z której gór będziesz wydobywał miedź” (Pwt 8:7-9). Do dzisiejszego dnia ziemia ta wydaje obfite plony.

Piękno i wspaniałość krainy obiecanej przed wiekami Izraelitom bardzo nas interesuje. Dlaczego? Ponieważ proroctwa mesjańskie nawiązują do niezmiernych błogosławieństw zlewanych przez Jehowę na starożytny Izrael, by unaocznić, czego Bóg dokona dla całej ludzkości za panowania Jezusa Chrystusa, „Księcia Pokoju” (Iz 9:6; Ps 67:4-7; 72:16).