ŻABA

(hebr. cefardéaʽ; gr. bátrachos).

Płaz bezogonowy o gładkiej skórze i długich, umięśnionych nogach tylnych idealnie przystosowanych do skakania. W Pismach Hebrajskich o żabach wspomniano tylko w związku z drugą spośród plag, które Jehowa zesłał na Egipt (Wj 8:1-14; Ps 78:45; 105:30), by wykonać wyrok na bóstwach czczonych w tym kraju (Wj 12:12). Żaba była poświęcona bogini Heket, którą przedstawiano jako kobietę z głową tego zwierzęcia.

W Objawieniu 16:13 do żab przyrównano „nieczyste natchnione wypowiedzi”. Jest to bardzo trafne porównanie, gdyż według Prawa Mojżeszowego żaby były nieczyste i nie nadawały się na pokarm (Kpł 11:12).