GAREB

(„oparszywiały”).

1. Jeden z mocarzy Dawida, Itryta z plemienia Judy (2Sm 23:8, 38; 1Kn 2:4, 5, 18, 19, 50, 53; 11:26, 40).

2. Wzgórze wspomniane w proroctwie Jeremiasza zapowiadającym odrodzenie (Jer 31:39); najwyraźniej wyznaczało zach. granicę odbudowanej Jerozolimy. Jego dokładne położenie nie jest znane.