SZCZEPIENIE

Zabieg polegający na trwałym zespoleniu pędu (zrazu) szlachetnego drzewa, znanego z wydawania dobrych owoców, z pniem (podkładką) drzewa rodzącego gorsze owoce. Szczepienie zazwyczaj ma na celu połączenie cennych cech pochodzących od zrazu (dobre owoce) i od podkładki (np. żywotność i odporność). Po wszczepieniu pędy pobierają składniki odżywcze z pnia innego drzewa, ale rodzą takie owoce, jak to, z którego pochodzą.

W Liście do Rzymian apostoł Paweł przyrównał chrześcijan pochodzenia nieżydowskiego do gałęzi dzikiej oliwki wszczepionych w ogrodowe drzewo oliwne w miejsce odłamanych naturalnych gałęzi. Taki zabieg w ogrodnictwie byłby oczywiście „wbrew naturze”. Naturalne gałęzie wyobrażają Żydów, którzy z braku wiary utracili sposobność udziału w niebiańskim królestwie Mesjasza. Chrześcijanie pochodzenia nieżydowskiego, czyli gałązki dzikiej oliwki, nie mieli się chełpić tym, że zostali wszczepieni w miejsce tamtych naturalnych gałęzi ogrodowego drzewa oliwnego, gdyż swą pozycję mogli zachować tylko dzięki wierze. Wszczepienie gałęzi dzikiej oliwki w ogrodowe drzewo oliwne ilustruje też nierozerwalną więź jedności, zespalającą Żydów i pogan należących do „Izraela Bożego” (Rz 11:17-24; Gal 3:28; 6:16; por. Jn 15:1-6; zob. OLIWKA).