CHUR

1. Potomek Judy; syn Kaleba i Efraty. Dziadek rzemieślnika Becalela. Niektórzy potomkowie Chura mogli się osiedlić w Betlejem (Wj 31:2; 35:30; 38:22; 1Kn 2:19, 20, 50, 51, 54; 4:1-4; 2Kn 1:5). Być może tożsamy z Churem omówionym w poz. 2.

2. Bliski współpracownik Mojżesza i Aarona. Kiedy krótko po wyjściu Izraelitów z Egiptu zaatakowali ich Amalekici, Chur wstąpił z Mojżeszem i Aaronem na szczyt wzgórza i razem z Aaronem podpierał ręce Mojżesza, dopóki Jehowa nie dał Izraelowi zwycięstwa nad Amalekitami (Wj 17:8-13). Jakiś czas potem Mojżesz i Jozue weszli na górę Synaj po dalsze przykazania, a Chur i Aaron mieli sprawować sądy w obozie (Wj 24:12-14). Prawdopodobnie jest to ten sam Chur (poz. 1), który był dziadkiem Becalela odpowiedzialnego za budowę przybytku. Według Józefa Flawiusza Chur był mężem Miriam, ale Biblia o tym nie wspomina (Dawne dzieje Izraela, III, II, 4).

3. Król Midianu, jeden z pięciu władców, którzy podlegali amoryckiemu królowi Sychonowi do czasu, gdy został pokonany przez Izraelitów kroczących do Ziemi Obiecanej (Lb 21:21-24; Joz 13:15, 16, 21). Wygląda na to, że potem Chur i jego czterej rodacy sprzymierzyli się przeciwko Izraelowi z moabskim królem Balakiem (Lb 22:1-7). Później na rozkaz Jehowy Izraelici uderzyli na Midianitów i zabili Chura, jego czterech sojuszników oraz chciwego proroka Balaama (Lb 31:1-8).

4. Ojciec pełnomocnika dostarczającego Salomonowi żywności z górzystego regionu Efraima (1Kl 4:7, 8).

5. Ojciec Refajasza, który pomagał Nehemiaszowi odbudowywać mury Jerozolimy (Neh 3:9).