JOASZ
Imię to ma po hebrajsku dwie formy, oddawane jednakowo po polsku. Pierwsza, bardziej popularna, to Joʼász — skrócona postać imienia Jehoasz. Druga to Joʽász — imię takie nosiły osoby omówione w poz. 1 do 5.
1. Beniaminita z rodu Bechera (1Kn 7:6, 8).
2. Potomek Judy poprzez jego trzeciego syna, Szelę (1Kn 2:3; 4:21, 22).
3. Ojciec sędziego Gedeona, Abiezeryta z plemienia Manassesa (Sdz 6:11, 15; 7:14; 8:13, 32). Joasz był najwyraźniej człowiekiem dość zamożnym i poważanym w swej społeczności — miał służących, a także ołtarz poświęcony Baalowi oraz „święty pal”. Kiedy jego syn Gedeon po kryjomu zniszczył ten ołtarz i pal, a na ich miejscu zbudował ołtarz dla Jehowy i złożył na nim w ofierze siedmioletniego byka, okoliczni mieszkańcy zażądali, żeby Joasz wydał im swego syna na śmierć. Ten jednak odrzekł: „Jeśli [Baal] jest Bogiem, niech się sam podejmie obrony”. Wtedy też zaczął nazywać swego syna Jerubbaalem (Sdz 6:25-32; 8:29).
4. Jeden z mocarzy należących do plemienia Beniamina, którzy w Ciklag przyłączyli się do wojsk Dawida ściganego przez Saula; syn lub potomek Szemai (1Kn 12:1-3).
5. Zwierzchnik wyznaczony przez króla Dawida do nadzorowania zasobów oliwy (1Kn 27:28, 31).
6. Jeden z ludzi, którym Achab polecił osadzić w areszcie wiernego proroka Michajasza. Nazwany został „synem królewskim” (1Kl 22:26, 27; 2Kn 18:25, 26). Wyrażenie to może wskazywać na potomka króla Achaba, na jakiegoś urzędnika królewskiego rodu bądź też na kogoś innego blisko związanego z domem królewskim.
7. Skrócona postać imienia króla judzkiego Jehoasza, syna Achazjasza (2Kl 11:2, 3, 21). Występuje wielokrotnie w masoreckim tekście hebrajskim, co zaznaczono w przypisach do angielskiego Przekładu Nowego Świata (2Kl 12:19; 1Kn 3:11; 2Kn 24:1, 2; zob. JEHOASZ 1).
8. Skrócona forma imienia króla izraelskiego Jehoasza, syna Jehoachaza i wnuka Jehu (2Kl 14:1, 8, 9). Często używana w tekście masoreckim (2Kl 13:9, 12, 13; 2Kn 25:17, 18, 21; Oz 1:1; Am 1:1; zob. JEHOASZ 2).