JULIUSZ

Rzymski setnik (centurion) z oddziału Augusta, sprawujący nadzór nad apostołem Pawłem w drodze do Rzymu (Dz 27:1; zob. AUGUSTA, ODDZIAŁ; SETNIK). Już na początku podróży najwidoczniej uświadomił sobie, że Paweł nie jest zwykłym więźniem, i zaczął okazywać mu życzliwość. Na przykład po przybiciu do brzegu w Sydonie pozwolił mu odwiedzić przyjaciół. Potem jednak odrzucił radę Pawła, by ze względów bezpieczeństwa na jakiś czas przerwać podróż, a usłuchał sternika i właściciela statku. Później podwładni Juliusza zapobiegli ucieczce żeglarzy, ponieważ Paweł oświadczył: „Jeśli ci ludzie nie zostaną na statku, to nie będziecie się mogli uratować”. Kiedy statek zaczął się rozpadać, Juliusz powstrzymał żołnierzy od zabicia więźniów i w ten sposób ocalił Pawła (Dz 27:1-44).