KEDESZ

(„święte miejsce”).

1. Miasto na pd. Judy (Joz 15:21, 23), przypuszczalnie tożsame z Kadesz-Barnea (zob. KADESZ, KADESZ-BARNEA).

2. Miasto na terytorium Naftalego, przekazane Gerszonitom jako miasto schronienia (Joz 20:7; 21:32, 33; 1Kn 6:71, 76). Ze względu na swe położenie nosiło również nazwę „Kedesz-Naftali” (Sdz 4:6) oraz „Kedesz w Galilei” (Joz 20:7). W Kedeszu miał najprawdopodobniej siedzibę sędzia Barak, tam też zwołał 10 000 mężczyzn z plemion Naftalego i Zebulona przed zwycięską bitwą z armią kananejską dowodzoną przez Syserę (Sdz 4:6, 10). Kilkaset lat później za panowania króla izraelskiego Pekacha (ok. 778-759 p.n.e.) miasto to zostało zdobyte przez króla Asyrii Tiglat-Pilesera III (2Kl 15:29).

Kedesz jest utożsamiany ze wzgórzem Tall Kadas (Tel Kedesz), górującym nad małą, żyzną równiną ok. 20 km na pd. zach. od Dan.

3. Miejscowość na terytorium Issachara przydzielona „synom Gerszoma” (1Kn 6:71, 72), przypuszczalnie identyczna z Kiszionem wymienionym w Jozuego 21:28. Może chodzić o dzisiejsze Tall Abu Kudajs (Tel Kedesz), leżące ok. 4 km na pd. wsch. od Megiddo. Zgadzałoby się to z Jozuego 12:21, 22, gdzie Kedesz najwyraźniej zlokalizowano w pobliżu Megiddo i Jokneamu. Ponieważ Barak pokonał Syserę w okolicach Megiddo (Sdz 5:19), całkiem możliwe, że ów wódz kananejski zginął w namiocie Jael właśnie niedaleko tego Kedeszu, a nie miasta wymienionego powyżej (poz. 2) (Sdz 4:11, 17, 21).