PORWANIE

Niezgodne z prawem schwytanie i uprowadzenie kogoś przy użyciu siły, oszustwa lub groźby oraz przetrzymywanie go wbrew jego woli. W Prawie Mojżeszowym porywacze podlegali karze śmierci. Jeśli ktoś porwał kogoś i następnie sprzedał albo jeśli znaleziono u niego porwaną osobę, miał zostać uśmiercony (Wj 21:16; Pwt 24:7). Na długo przed czasami, gdy Bóg dał Izraelowi to prawo, ofiarą porwania padł syn Jakuba Józef, sprzedany potem do niewoli (Rdz 37:27, 28; 40:15). W Egipcie za sprawą Boga obróciło się to później w błogosławieństwo, toteż Józef wybaczył swym braciom ten niegodziwy czyn (Rdz 45:4, 5).

Pisząc do Tymoteusza, apostoł Paweł nadmienił, że „prawo zostało ogłoszone nie dla człowieka prawego”, lecz dla dopuszczających się bezprawia, m.in. porywaczy (1Tm 1:8-11).