PIJAWKA

(hebr. ʽalukáh).

Żywiące się krwią stworzenie o spłaszczonym, pierścieniowatym ciele, szerszym w części tylnej i zwężonym na końcach. Pijawki osiągają długość od 1 do przeszło 10 cm. Na obu końcach ciała mają przyssawki, przy czym przednia wyposażona jest w szczęki.

Pijawki licznie występują w wielu strumieniach i rzekach Bliskiego Wschodu. Młoda pijawka nilowa (Limnatis nilotica), połknięta z wodą, przyczepia się do jamy nosowej, krtani lub nagłośni gospodarza. Szybko rośnie i ciężko ją usunąć. Utrudnia oddychanie i powoduje utratę krwi, co może doprowadzić do śmierci ofiary.

W Biblii jedyna wzmianka o pijawkach pojawia się w Przysłów 30:15, gdzie nawiązano do nienasyconej chciwości i powiedziano, że „pijawki mają dwie córki, które wołają: ‚Daj! Daj!’”. W komentarzu biblijnym pod red. F. C. Cooka zasugerowano, że ‛córką pijawki’ jest jej chciwość, a liczba mnoga podkreśla nasilenie tej cechy. Zdaniem innych „dwie córki” odnoszą się do dwóch krawędzi przyssawki. Pijawka potrafi wessać trzy razy więcej krwi, niż sama waży, a obecna w jej ślinie substancja zapobiega krzepnięciu krwi wypływającej z ciała ofiary.