LOD

Miasto z zależnymi miejscowościami, najwyraźniej wybudowane przez Beniaminitę Szemeda, ‛syna’ Elpaala (1Kn 8:1, 12). Po powrocie Żydów z niewoli babilońskiej należało do ich osad najbardziej wysuniętych na zach. (Ezd 2:33; Neh 7:37; 11:35). Utożsamia się je z Liddą, gdzie Piotr uzdrowił Eneasza (Dz 9:32-38). Miasto to leżało w żyznej dolinie na pd. krańcu równiny Szaron, ok. 18 km na pd. wsch. od Joppy, w miejscu zwanym dziś Al-Ludd (Lod). W starożytności znajdowało się na skrzyżowaniu głównej drogi z Egiptu do Babilonu oraz drogi z Joppy do Jerozolimy. Ze względu na swe strategiczne położenie było w naszej erze wielokrotnie pustoszone — przez Rzymian, Saracenów, krzyżowców i Mongołów.