MACHLA

(od rdzenia oznaczającego: „osłabnąć; zachorować”).

1. Jedna z córek Celofchada z plemienia Manassesa. Razem z siostrami upomniała się o dziedzictwo swego ojca, ponieważ nie miał on synów, tylko pięć córek. Mojżesz przedłożył sprawę Jehowie, który orzekł, że powinny one otrzymać dziedzictwo (Lb 26:28-33; 27:1-11). Później Jehowa poprzez Mojżesza nakazał Machli i pozostałym córkom Celofchada poślubić mężczyzn z plemienia Manassesa, by dziedzictwo nie przeszło do innego plemienia. Dlatego Machla i jej siostry „zostały żonami synów swoich stryjów” (Lb 36:1-6, 10-12). Było to precedensowe rozstrzygnięcie w sprawie dziedzictwa (Lb 36:7-9). Siostry te stawiły się potem przed kapłanem Eleazarem oraz Jozuem, powołały się na nakaz Jehowy i otrzymały „dziedzictwo pośród braci ich ojca” (Joz 17:3, 4).

2. Syn lub córka Izraelitki Hammolechet, wywodzącej się od Manassesa (1Kn 7:17, 18).