MARESZA

(„miejsce na głowie [szczycie]”).

1. Potomek Judy i „ojciec” Hebrona (1Kn 2:3, 42). Chociaż niektórzy sądzą, że Maresza był przodkiem mieszkańców miasta Hebron, wydaje się to mało prawdopodobne, gdyż wspomniany tu Hebron miał synów i dlatego najwyraźniej chodzi o człowieka (1Kn 2:43).

2. Potomek Judy poprzez Szelę. „Ojcem Mareszy” nazwano człowieka imieniem Laada (1Kn 4:21). Możliwe, że ten Maresza (lub jego ojciec, Laada) założył miasto Maresza albo że był tożsamy z potomkiem Judy omówionym w poz. 1, ale nie ma co do tego pewności.

3. Miasto wymienione w grupie dziewięciu miast na obszarze Szefeli w Judzie (Joz 15:44). Miało strategiczne znaczenie, leżało bowiem w jednej z dolin tworzących naturalną drogę, która prowadziła z nadbrzeżnej równiny w góry i do Hebronu. Utożsamia się je z Tall Sandahanna (Tel Maresza), położonym ok. 1,5 km na pd. od Bajt Dżibrin (Bet Guwrin).

Następca Salomona, król Rechoboam, umocnił Mareszę, dzięki czemu chroniła Judę przed atakiem od tej strony (2Kn 11:5, 8). Gdy Zerach Etiopczyk nadciągnął z pd. ze swym olbrzymim wojskiem liczącym milion ludzi, niedaleko Mareszy stanęła mu na drodze armia króla Asy i tam też stoczono bitwę, która dzięki wsparciu Bożemu zakończyła się zwycięstwem Judejczyków. Asa ścigał pokonanych Etiopczyków ok. 35 km, aż do Geraru, leżącego na pd. zach. od Mareszy (2Kn 14:9-13). Z Mareszy pochodził prorok Eliezer, który trafnie przepowiedział, że wspólne przedsięwzięcie króla Jehoszafata i izraelskiego króla Achazjasza (budowanie okrętów) zakończy się niepowodzeniem (2Kn 20:35-37). Wzmianka o Mareszy występuje także w proroctwie Micheasza, ostrzegającym Judę i Izrael przed nadciągającą karą za odstępstwo (Mi 1:15).

W okresie powygnaniowym Maresza zaczęła być znana jako Marisa i dalej odgrywała znaczącą rolę, choć stała się kolonią Sydonu, a potem twierdzą idumejską. Ostatecznie zniszczyli ją Partowie w 40 r. p.n.e.