Imperium greckie

PEWNE zdumiewające wydarzenia w dziejach Grecji stanowiły spełnienie proroctw biblijnych. Wydawało się mało prawdopodobne, aby Grecja stała się mocarstwem światowym, gdyż była podzielona na liczne miasta-państwa, zamieszkane przez niezależne plemiona.

Ale proroctwa biblijne spisane w VI w. p.n.e. zwiastowały radykalną zmianę sytuacji. Ukazały Grecję najpierw pod postacią uskrzydlonego lamparta, a później jako kozła z okazałym rogiem i niedwuznacznie przepowiedziały, iż zdruzgocze ona medo-perskie mocarstwo światowe. Wyjawiły też, że potęga „okazałego rogu” zostanie złamana, a zamiast niego pojawią się cztery inne (Dn 7:6; 8:5-8, 20-22; 11:3, 4).

Tym „okazałym rogiem” był Aleksander Wielki. W 334 r. p.n.e. stanął na czele niedużej, lecz karnej armii greckiej i powiódł ją od zwycięstwa do zwycięstwa. Błyskawicznie podbił Azję Mniejszą, Syrię, Palestynę, Egipt i resztę państwa medo-perskiego, aż po Indie. Jednakże kilkanaście lat później Aleksander zmarł, a jego imperium w stosunkowo krótkim czasie rozpadło się na cztery części, które zagarnęli jego czterej wodzowie.

Mocarstwo greckie miało krótki żywot, ale pozostawiło po sobie trwałe ślady. Jeszcze przed śmiercią Aleksander upowszechnił we wszystkich zakątkach swego państwa język i kulturę grecką. Greka stała się wspólnym językiem ludzi różnych narodowości, co później przyczyniło się do szybkiego rozkrzewienia chrystianizmu w basenie Morza Śródziemnego.