MATTITIASZ

(„dar Jehowy”).

1. Lewita, który grał na harfie, gdy sprowadzano Arkę Przymierza z domu Obed-Edoma do Jerozolimy (1Kn 15:17-21, 25). Prawdopodobnie właśnie ten Mattitiasz należał do muzyków z plemienia Lewiego, których Dawid postawił przed Arką, „żeby przywoływali na pamięć oraz dziękowali i wysławiali Jehowę, Boga Izraela” (1Kn 16:4, 5), i chyba on też został później przez losowanie wybrany spośród synów Jedutuna na przewodnika czternastego oddziału lewickich muzyków, złożonego z 12 osób (1Kn 25:1, 3, 9, 21).

2. Lewita z rodu Kehata, pierworodny syn Szalluma Korachity. Ten Mattitiasz znajdował się wśród Lewitów, którzy powrócili z wygnania babilońskiego; „piastował stanowisko powierzane ludziom zaufanym i nadzorował to, co pieczono na patelniach” (1Kn 9:31, 32).

3. Lewita lub kapłan, który stał po prawej stronie przepisywacza Ezdrasza, gdy ten Żydom zebranym w Jerozolimie odczytywał Prawo Mojżeszowe (Neh 8:1, 4).

4. Izraelita „z synów Nebo”; jeden z tych, którzy pojęli cudzoziemskie żony, ale za dni Ezdrasza odprawili je „wraz z synami” (Ezd 10:25, 43, 44).