MEREMOT

1. Jeden z naczelników kapłanów, którzy w 537 r. p.n.e. towarzyszyli Zerubbabelowi w drodze z Babilonu do Jerozolimy (Neh 12:1-7). Meremot mógł też być założycielem kapłańskiego domu patriarchalnego „Merajota”, wzmiankowanego w następnym pokoleniu (Neh 12:15). Oba te imiona zapisane literami hebrajskimi wyglądają dość podobnie.

2. Wybitny kapłan z czasów Ezdrasza i Nehemiasza, będący synem Urijasza. Kiedy w 468 r. p.n.e. Ezdrasz wraz z ostatkiem Żydów wrócił z Babilonu do Jerozolimy, Meremot należał do kapłanów, do których ręki ‛zaczęto odważać w domu Jehowy srebro i złoto oraz sprzęty’ (Ezd 8:31-34). Pochodził od Hakkoca, którego część potomków nie mogła potwierdzić swego rodowodu (Ezd 2:61, 62). Najwyraźniej jednak nie dotyczyło to gałęzi rodu, do której należał Meremot, gdyż wykonywał on zadania kapłana. Brał też udział w naprawie muru Jerozolimy, przeprowadzanej pod nadzorem Nehemiasza (Neh 3:3, 4, 21).

3. Kapłan (lub przodek kapłana), który w czasach Nehemiasza wraz z innymi potwierdził pieczęcią „wiarogodną umowę” (Neh 9:38 do 10:5).

4. Izraelita należący do „synów Baniego”, którzy wzięli niegdyś cudzoziemskie żony, lecz w czasach Ezdrasza odprawili je „wraz z synami” (Ezd 10:25, 34, 36, 44).