NACHOR

1. Ojciec Teracha i dziadek Abrahama. Nachor był synem Seruga i potomkiem Sema. Żył 148 lat (2177-2029 p.n.e.) (Rdz 11:22-26; 1Kn 1:24-27; Łk 3:34-36).

2. Syn Teracha; wnuk Nachora (poz. 1) i brat Abrahama (Rdz 11:26; Joz 24:2). Nachor ożenił się z Milką, siostrą Lota i córką swego brata Harana, a zatem swoją bratanicą. Miał z nią 8 synów, a z nałożnicą Reumą jeszcze 4 innych, w sumie więc był ojcem 12 synów. Niektórzy z nich zostali głowami plemion (Rdz 11:27, 29; 22:20-24). Nachor był ojcem Betuela, dziadkiem Labana i Rebeki oraz pradziadkiem Lei, Racheli, Jakuba (Izraela) i Ezawa (Rdz 24:15, 24, 47; 29:5, 16; 1Kn 1:34).

W Księdze Rodzaju w opisie podróży Teracha i Abrahama z Ur do Charanu wśród jej uczestników nie wymieniono Nachora (Rdz 11:31). Wydaje się jednak, że mógł on udać się tam później, bo sługa Abrahama, szukając żony dla Izaaka, wyruszył do Charanu, gdzie wcześniej osiedlił się i zmarł Terach i gdzie potem Jakub spotkał Labana, wnuka Nachora (Rdz 11:31, 32; 12:4; 27:43). Sługa Abrahama przybył do „miasta Nachora”, czyli albo do samego Charanu, albo do jakiejś pobliskiej miejscowości, być może do Nachur, często wymienianego w różnych tabliczkach z Mari, pochodzących z II tysiąclecia p.n.e. (Rdz 24:10; 29:4; The Biblical Archaeologist, 1948, s. 16). Kiedy Laban rozstawał się z Jakubem, wyraził pragnienie, by sędzią między nimi był „bóg Abrahama i bóg Nachora” (Rdz 31:53; zob. CHARAN 2).