NECHO

Faraon egipski żyjący współcześnie z judzkim królem Jozjaszem. Według greckiego historyka Herodota (Dzieje, II, 158, 159; IV, 42) Nekos (Necho) był synem Psammetycha (Psametyka I) i przejął po nim władzę w Egipcie. Rozpoczął prace przy budowie kanału łączącego Nil z Morzem Czerwonym, ale ich nie ukończył. Wysłał też fenicką flotę na wyprawę dookoła Afryki. Ekspedycja trwała trzy lata i zakończyła się powodzeniem.

Pod koniec 31-letniego panowania Jozjasza (659-629 p.n.e.) faraon Necho wyruszył w kierunku Eufratu na odsiecz Asyryjczykom. Wtedy to Jozjasz zlekceważył „słowa Necho, pochodzące z ust Boga” i gdy próbował zatrzymać wojska egipskie pod Megiddo, został śmiertelnie zraniony. Jakieś trzy miesiące później faraon Necho wziął do niewoli następcę Jozjasza, Jehoachaza, a poddanym sobie królem uczynił 25-letniego Eliakima, którego imię zmienił na Jehojakim. Poza tym nałożył na Judę ciężki haracz (2Kl 23:29-35; 2Kn 35:20 do 36:4). Trzy — cztery lata później (625 p.n.e.) armia Necho została pokonana pod Karkemisz przez babilońskie wojska Nebukadneccara (Nebukadreccara) (Jer 46:2).