ABDIASZ

(„sługa Jehowy”).

1. Naczelnik z plemienia Issachara; syn Jizrachiasza i potomek Toli (1Kn 7:1-3).

2. Zebulonita, którego syn był za panowania Dawida księciem swego plemienia (1Kn 27:19, 22).

3. Gadyta, dzielny mocarz, który przeprawił się przez wezbrany Jordan i wsparł Dawida uciekającego przed rozgniewanym Saulem (1Kn 12:8, 9, 14, 15).

4. Zarządca domu króla Achaba. Choć Achab i Jezebel postępowali niegodziwie, Abdiasz żywił wielką bojaźń przed Jehową. Dlatego gdy Jezebel kazała wymordować wszystkich proroków Jehowy, wziął stu i ukrył „po pięćdziesięciu w jaskini”. Podczas suszy — którą sprowadził Bóg, a Eliasz zapowiedział — pan Abdiasza, Achab, podzielił pewien obszar pomiędzy siebie i niego, by mogli go przemierzyć w poszukiwaniu trawy dla zwierząt. W trakcie poszukiwań Abdiasz spotkał Eliasza, którego Achab nie widział od początku suszy, tzn. od ok. trzech lat. Kiedy jednak Eliasz polecił mu poinformować Achaba o swym powrocie, przerażony Abdiasz wahał się, dopóki prorok nie przyrzekł, że nie odejdzie. Achab bowiem na pewno zabiłby swego sługę, gdyby przyniesiona przez niego wiadomość okazała się fałszywa (1Kl 18:1-16).

5. Książę, który na polecenie Jehoszafata uczył prawa Jehowy w miastach judzkich (2Kn 17:7, 9).

6. Beniaminita, daleki potomek Saula i Jonatana (1Kn 8:33-38; 9:44).

7. Lewita z rodu Merarytów, jeden z nadzorujących w świątyni prace remontowe, które zlecił król Jozjasz (2Kn 34:8, 12).

8. Prorok Jehowy i pisarz księgi umieszczonej na czwartym miejscu wśród tzw. proroków mniejszych (Abd 1). Żył w VII w. p.n.e. Nieznane są żadne szczegóły dotyczące jego osoby (zob. ABDIASZA, KSIĘGA).

9. Lewita, który powrócił z Babilonu i mieszkał w Jerozolimie (1Kn 9:2, 3, 14, 16). W Nehemiasza 11:17 najwyraźniej nazwano go Abdą. Być może tożsamy z omówionym w poz. 13.

10. Potomek Dawida żyjący w okresie powygnaniowym (1Kn 3:5, 9, 10, 21).

11. Głowa domu patriarchalnego Joaba, syn Jechiela; na czele 218 mężczyzn z tego rodu towarzyszył Ezdraszowi w drodze powrotnej do Jerozolimy w 468 r. p.n.e. (Ezd 8:1, 9).

12. Jeden z kapłanów (lub potomek kapłana), który poświadczył umowę dotyczącą wierności wobec Boga, sporządzoną przez repatriantów za dni namiestnika Nehemiasza (Neh 9:38; 10:1, 5, 8).

13. Lewita, odźwierny z czasów Nehemiasza i Ezdrasza (Neh 12:25, 26). Być może chodzi o tę samą osobę, co w poz. 9.