OREB

(„kruk”).

1. Książę Midianu. Razem z Zeebem należał do midianickiej armii królów Zebacha i Calmunny, zmuszonej do ucieczki przez Gedeona i jego 300 wojowników. Efraimici schwytali i uśmiercili Oreba i Zeeba, a ich głowy przynieśli Gedeonowi (Sdz 7:24, 25; 8:3-5; Ps 83:11).

2. Skała nazwana tak od imienia midianickiego księcia Oreba, którego na niej zabito. Jej położenie jest nieznane (Sdz 7:25; Iz 10:26).