ORPA

Moabska żona Kiliona, będąca podobnie jak Rut synową Noemi (por. Rut 1:3-5 z 4:10). Kiedy zmarli mężowie Noemi, Orpy i Rut, te trzy bezdzietne wdowy wyruszyły z Moabu do Betlejem. Po przejściu części drogi Noemi nakłaniała swe synowe, by wróciły do domów swych matek i wyszły za mąż w Moabie, ale one obie wciąż powtarzały: „Nie, lecz powrócimy z tobą do twego ludu”. Orpa robiła to z życzliwości dla swej teściowej, którą najwyraźniej pokochała (Rut 1:8-10). Jej chęć towarzyszenia Noemi mogła też częściowo wynikać z tego, że spodobało się jej życie w izraelskiej rodzinie. Ale teraz Noemi uzmysłowiła swym moabskim synowym, że jeśli pójdą z nią do Judy, to najprawdopodobniej pozostaną wdowami, gdyż ona sama nie miała nadziei na ponowne zamążpójście i urodzenie synów, a nawet gdyby tak się stało, Orpa i Rut z pewnością nie chciałyby czekać, aż ci synowie dorosną i zawrą z nimi małżeństwo lewirackie. Wizja takiej przyszłości okazała się dla Orpy zbyt wielką próbą przywiązania i wdzięczności, toteż z wielkim płaczem pożegnała się ona z Noemi i Rut, po czym wróciła „do swego ludu i do swoich bogów” (Rut 1:3-15).