PACHAT-MOAB

(„namiestnik Moabu”).

Założyciel rodu w Izraelu. Jeśli sprawował jakąś władzę nad Moabem, na co może wskazywać jego imię, to było to zapewne w okresie panowania Judy nad Moabem. Nie ma jednak pewności, czy piastował taki urząd, ponieważ Pismo Święte nic nie mówi o nim samym.

Jego potomkowie wymienieni w księgach Ezdrasza i Nehemiasza żyli w okresie po niewoli babilońskiej. Część z nich należała do drugiego pod względem liczebności rodu, który powrócił z Zerubbabelem w 537 r. p.n.e. (Ezd 2:1, 2, 6; Neh 7:11). Inni potomkowie Pachat-Moaba towarzyszyli Ezdraszowi podczas powrotu w 468 r. p.n.e. W tym czasie pewni przedstawiciele tego rodu, którzy powrócili wcześniej (lub ich potomkowie), mieli cudzoziemskie żony, ale podporządkowali się wezwaniu Ezdrasza, by je odprawić (Ezd 8:1, 4; 10:30, 44). Inny mężczyzna z tego rodu, Chaszszub, pomagał Nehemiaszowi w odbudowie muru Jerozolimy, a jakiś potomek lub przedstawiciel tego rodu potwierdził pieczęcią sporządzoną krótko potem „wiarogodną umowę” dotyczącą zachowywania wierności (Neh 3:11; 9:38; 10:1, 14).