PAROSZ

(„pchła”).

Założyciel pewnego rodu izraelskiego. Jego potomkowie w liczbie 2172 powrócili do Jerozolimy z Zerubbabelem w r. 537 p.n.e. (Ezd 2:1-3; Neh 7:8). Kiedy w r. 468 przybył Ezdrasz, a z nim Zachariasz oraz 150 innych „synów Parosza”, niektórzy członkowie tego rodu mieszkający już w Jerozolimie mieli cudzoziemskie żony, potem jednak je odprawili (Ezd 8:1, 3; 10:25, 44). Należący do tego rodu Pedajasz naprawiał fragment muru Jerozolimy (Neh 3:25). Naczelnik rodu Parosza potwierdził późniejsze przymierze, zobowiązujące do przestrzegania prawa Jehowy (Neh 9:38; 10:1, 14).