GUZKI KRWAWNICZE

Łatwo krwawiące żylaki odbytnicy; hemoroidy. Choroba często sprawia dotkliwe bóle. Guzki pojawiają się pod błoną śluzową powyżej zwieracza odbytu (hemoroidy wewnętrzne) bądź poniżej (hemoroidy zewnętrzne) albo na obu odcinkach.

Guzki krwawnicze zostały wymienione wśród schorzeń, które miały dotknąć Izraelitów za nieposłuszeństwo wobec Jehowy (Pwt 28:15, 27). Bóg dotknął tą plagą Filistynów z Aszdodu i jego terytoriów, a także z Gat i Ekronu, gdy przetrzymywali u siebie Arkę Przymierza (1Sm 5:6-12).

Występujące w 1 Samuela 5:6 hebrajskie słowo ʽofalím — tłumaczone na „guzki krwawnicze” (NŚ), „wrzody” (Bg, Bp, BWP), „guzy” (BT), „wrzody odbytnicy” (Bw) — oznacza obrzęki, wypukłości albo guzy odbytu, czyli hemoroidy. W 1 Samuela 6:11, 17 w tekście masoreckim schorzenie, które dotknęło Filistynów, określono słowem techorím („guzy”). W każdym z sześciu miejsc, w których w Biblii występuje słowo ʽofalím („guzki krwawnicze”), masoreci opatrzyli je znakami samogłoskowymi z wyrazu techorím („guzy”), a także umieścili go na marginesie, by wskazać, że podczas czytania należy nim zastępować słowo ʽofalím.

Pięciu sojuszniczych władców filistyńskich zwróciło Izraelitom Arkę razem z przeznaczonym dla Jehowy „darem ofiarnym za przewinienie”, na który składało się m.in. pięć złotych wizerunków guzków krwawniczych (1Sm 6:4, 5, 11, 17). Również inne starożytne narody (zwłaszcza Grecy i Rzymianie) miały zwyczaj ofiarowywać swym bogom podobizny chorych części ciała, gdy prosiły ich o uleczenie lub gdy dziękowały im za rzekome przywrócenie zdrowia.

Ponieważ w tym samym czasie kraj doprowadzały do zguby skoczki (gryzonie przypominające myszy) (1Sm 6:5), zdaniem niektórych uczonych Filistyni chorowali na dżumę dymieniczą — groźną dla życia chorobę zakaźną, objawiającą się gorączką, dreszczami, skrajnym wyczerpaniem i bolesnym obrzękiem węzłów chłonnych (dymienica). Choroba ta jest przenoszona przez ukąszenia pcheł, które wcześniej pasożytowały na zakażonych nią zdychających lub martwych szczurach albo innych gryzoniach.

Kiedy Arka dotarła do Ekronu, w mieście zapanowało „śmiertelne zamieszanie”, „a mieszkańcy, którzy nie pomarli, zostali porażeni guzkami krwawniczymi” (1Sm 5:10-12). W 1 Samuela 6:4 zanotowano wypowiedź filistyńskich kapłanów i wróżbitów, którzy wspomnieli o podobiznach zarówno guzków krwawniczych, jak i skoczków, po czym oświadczyli: „Bo każdy spośród was i waszych władców sojuszniczych ma tę samą plagę”. Ale słowa te mogą po prostu oznaczać, że cały naród — władców i prostych ludzi — dotknęło to samo nieszczęście, „ta sama plaga”, a nie że gryzonie i guzki krwawnicze miały związek z tą samą epidemią. Biblia sugeruje jedynie, że skoczki doprowadzały Filisteę do zguby, niszcząc w całym kraju roślinność, natomiast nic nie mówi o tym, jakoby zwierzęta te były nosicielami choroby, którą Jehowa poraził Filistynów.