RECIN

1. Król Syrii, który panował w Damaszku w czasach króla judzkiego Jotama (777-762 p.n.e.) oraz jego syna Achaza (sprawującego władzę do 746 p.n.e.).

Najprawdopodobniej pod koniec panowania Jotama Recin wraz z Pekachem, królem Izraela, rozpoczęli wojnę z Judą (2Kl 15:36-38). Podczas tych zmagań, kontynuowanych za panowania Achaza, Syryjczycy (zapewne pod wodzą Recina) pojmali w niewolę wielu Judejczyków i uprowadzili ich do Damaszku (2Kn 28:5). Recin oderwał też od Judy miasto Elat nad zatoką Akaba, usunął z niego Żydów i oddał je Edomitom (2Kl 16:6). Połączone siły Izraela i Syrii obległy Jerozolimę, by jej królem uczynić „syna Tabeela”, lecz nie zdołały zdobyć miasta (2Kl 16:5; Iz 7:1, 6). Sytuacja ta ogromnie przeraziła Achaza, choć prorok Izajasz zapewniał, że nie musi się bać Recina z Syrii ani Pekacha z Izraela (Iz 7:3-12; 8:6, 7). Achaz zwrócił się o wsparcie do Asyrii i za pomocą łapówki skłonił Tiglat-Pilesera III do zaatakowania Syrii (2Kl 16:7, 8; 2Kn 28:16, 20).

Tiglat-Pileser III wyruszył na Damaszek, zdobył go i uśmiercił Recina. W ten sposób Syria dostała się pod panowanie asyryjskie (2Kl 16:9).

2. Ojciec pewnej rodziny netynejczyków, której członkowie w 537 r. p.n.e. wrócili z Babilonu do Jerozolimy (Ezd 2:1, 43, 48; Neh 7:6, 46, 50).