RUBIN

Ciemnoczerwony, przezroczysty cenny kamień szlachetny, będący odmianą korundu. Zbudowany jest z tlenku glinu w połączeniu ze śladowymi domieszkami tlenku chromu i żelaza, które nadają mu kolor czerwony. Występuje bardzo rzadko; twardością nieznacznie ustępuje diamentowi, ale duże okazy wysokiej jakości mogą nawet przewyższać wartością diamenty tych samych rozmiarów. Rubiny mogą mieć barwę od różowoczerwonej do bardzo cenionej ciemnoczerwonej z lekkim odcieniem niebieskim, określanej często mianem czerwieni krwi gołębiej. W Przekładzie Nowego Świata wyraz „rubin” jest tłumaczeniem dwóch słów hebrajskich (ʼòdem; kadkòd), które najwyraźniej wskazują na jasną lub intensywną czerwień.

Rubin był pierwszym kamieniem w pierwszym rzędzie klejnotów na „napierśniku sądu” arcykapłana Aarona; wygrawerowano na nim nazwę jednego z 12 plemion izraelskich (Wj 28:2, 15, 17, 21; 39:10). Wraz z innymi drogocennymi kamieniami stanowił też „okrycie” króla Tyru (Eze 28:12, 13). Edom był dla Tyru „kupcem”, który płacił mu cennymi rubinami. Tyr jako ośrodek handlu chętnie wymieniał swe zasoby za rubiny i inne dobra (Eze 27:2, 16). Gdy Jehowa, Właściciel symbolicznej małżonki, Syjonu, pocieszał ją i opisywał jej przyszłe piękno, powiedział m.in.: „Twe blanki uczynię z rubinów, a twe bramy z kamieni ogniście błyszczących” (Iz 54:5, 6, 11, 12).