PIŁA

Narzędzie do przecinania składające się z zębatego brzeszczotu oraz jednego lub dwóch uchwytów. Starożytne piły nie cięły w obu kierunkach; niektóre przecinały, gdy je ciągnięto do siebie, a inne, gdy je od siebie odpychano. W Egipcie piły na ogół wykonywano z brązu, a ich zęby były pochylone w stronę uchwytu. Taka piła przerzynała, gdy ciągnęło się ją do siebie. Brzeszczot był osadzony w rękojeści lub przywiązany do niej rzemieniami. Asyryjczycy wykonywali piły z żelaznym brzeszczotem i dwoma uchwytami. Hebrajscy cieśle używali pił do przecinania drewna, a murarze — do cięcia kamieni (1Kl 7:9; Iz 10:15).

Do pracy przy cięciu kamieni Dawid skierował Ammonitów, których wziął do niewoli (2Sm 12:29-31). Posługiwali się „siekierami” lub jak podaje tekst masorecki 1 Kronik 20:3, „piłami kamieniarskimi”. Wydaje się, że do cięcia kamieni czasami stosowano piły z brzeszczotem z brązu i kamiennymi zębami. Niekiedy też miedziane lub brązowe brzeszczoty pił pokrywano materiałem ściernym, np. szmerglem, by ułatwić przecinanie kamieni.

Prześladowania wiernych przedchrześcijańskich świadków na rzecz Jehowy przybierały nieraz tak surowe formy, że niektórzy z nich byli „przerzynani piłą” (Heb 11:37, 38). Według tradycji niegodziwy król Manasses kazał w ten niezwykle okrutny sposób stracić Izajasza, chociaż Pismo Święte nic o tym nie wspomina.