SEGUB

(„[będący] wysoko; chroniony”).

1. Syn Checrona z plemienia Judy, ojciec Jaira (1Kn 2:21, 22).

2. Najmłodszy syn Chiela Betelczyka. Zgodnie z przekleństwem wypowiedzianym przez Jozuego Segub stracił życie, gdy jego ojciec za panowania króla Achaba odbudował Jerycho (Joz 6:26; 1Kl 16:34).