SZAMMA

1. Szejk edomski, syn Reuela, wnuk Ezawa (Rdz 36:10, 13, 17; 1Kn 1:37).

2. Starszy brat króla Dawida, znany też pod imionami Szymea, Szimea oraz Szimej (2Sm 13:3; 21:21; 1Kn 2:13). Jako trzeci syn Jessego, został w tej właśnie kolejności przedstawiony Samuelowi, ten jednak nie namaścił go na króla (1Sm 16:6-9). Szamma służył w armii Saula, której urągał Goliat, gdy Dawid przyniósł braciom prowiant (1Sm 17:13, 14, 20, 23). Jeden z synów Szammy, Jonatan, zabił olbrzymiego Filistyna (2Sm 21:20, 21; 1Kn 20:6, 7). Zdaniem niektórych owego Jonatana można utożsamić z przebiegłym doradcą Amnona, znanym jako Jehonadab (2Sm 13:3, 32).

3. Jeden z trzech najdzielniejszych wojowników Dawida, syn Agego Hararyty. Pewnego razu Szamma pobił wielu Filistynów, broniąc przed nimi połaci pola (2Sm 23:11, 12). Wraz z dwoma innymi mocarzami przedarli się do cysterny w Betlejem (opanowanym podówczas przez Filistynów) i przynieśli Dawidowi wody, której ten jednak nie wypił (2Sm 23:13-17). Porównanie 1 Kronik 11:33, 34 z 2 Samuela 23:32, 33 (gdzie jak się na ogół przyjmuje, chodzi o „Jonatana, syna Szammy Hararyty”) prowadzi do wniosku, że Szamma był też znany jako Szage i że miał syna Jonatana, który także był wybitnym wojownikiem Dawida.

4. Charodyta, jeden z 30 mocarzy Dawida (2Sm 23:8, 25). W 1 Kronik 11:27 najwyraźniej nazwano go Szammotem, a w 1 Kronik 27:8 (gdzie został przedstawiony jako dowódca oddziału usługującego w piątym miesiącu) występuje pod imieniem Szamhut.

5. Jeden z czołowych przedstawicieli plemienia Aszera, syn lub dalszy potomek Cofacha (1Kn 7:36, 37, 40).