SZEBAT

Nazwa żydowskiego miesiąca księżycowego — jedenastego w kalendarzu religijnym, a piątego w kalendarzu świeckim — używana po niewoli babilońskiej (Pwt 1:3; 1Kn 27:14; Za 1:7). Miesiąc ten obejmował część stycznia i lutego. Znaczenie jego nazwy jest niepewne.

Szebat wypada w środku zimy, w porze deszczowej, ale już po okresie największych opadów. W okolicach Jerozolimy średnia temperatura wynosi wówczas ok. 7°C, a wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego ok. dziesięciu stopni więcej. Zimowy krajobraz ożywiają różowe i białe kwiaty drzewa migdałowego — pierwsze zwiastuny nadchodzącej wiosny.

Biblia nie wspomina, by na miesiąc Szebat przypadały jakieś święta.