SZEMA

(1-4: „dźwięczne brzmienie”)

1. Syn Hebrona, ojciec Rachama, potomek Judy poprzez Kaleba (1Kn 2:42-44).

2. Potomek Rubena (1Kn 5:3, 8).

3. Beniaminita, głowa domu patriarchalnego; osiedlił się w Ajjalonie i wraz z innymi wypędził mieszkańców Gat (1Kn 8:12, 13). Przypuszczalnie można go utożsamić z Szimejem z 1 Kronik 8:21, gdzie wymieniono jego dziewięciu synów (1Kn 8:19-21).

4. Jeden z sześciu mężczyzn stojących po prawicy Ezdrasza, gdy ten odczytywał Prawo zgromadzonemu ludowi; najprawdopodobniej kapłan (Neh 8:4).

5. Miasto w pd. części terytorium Judy (Joz 15:21, 26), przypuszczalnie tożsame z Szebą, miastem-enklawą Symeonitów (Joz 19:1, 2). Zdaniem niektórych nosiło też nazwę Jeszua i można je umiejscowić w Tall as-Saʽwa (Tel Jeszuʽa), leżącym ok. 15 km na wsch. pn. wsch. od Beer-Szeby.