ZEBRA

(hebr. péreʼ).

Zwierzę z rodziny koniowatych przypominające sylwetką i trybem życia dzikiego osła; jednak łatwo je od niego odróżnić po ciemnych lub czarnych pasach. Pasy te tak dobrze maskują zebrę, że często można ją dostrzec dopiero z odległości 40—50 m. Zebra ma nie tylko dobry wzrok i węch, ale też szybko biega, co chroni ją przed drapieżnikami. W początkowej fazie ucieczki osiąga podobno prędkość do 65 km/h. Potrafi również skutecznie się bronić zębami i kopytami.

Zebra to dzikie zwierzę, trudne do ujarzmienia (Hi 24:5; 39:5; Iz 32:14). Żywi się głównie trawą (Hi 6:5; Jer 14:6). Regularnie gasi swe pragnienie (Ps 104:11) i nie pojawia się od wody dalej niż 10 km.

Ilustrując samowolne i cudzołożne postępowanie krnąbrnych Izraelitów, nawiązano do uporu zebry oraz silnego popędu płciowego samic w okresie rui (Jer 2:24; Oz 8:9). Anioł Jehowy przepowiedział, że syn Abrahama Ismael stanie się „zebrą człowieczą”. Zapewne chodziło o to, że będzie wojowniczy i niezależny, na co wskazują słowa: „Jego ręka będzie przeciw każdemu” (Rdz 16:12).

Hebrajskie słowo péreʼ można też przetłumaczyć na „onager” lub „dziki osioł” (Hi 6:5, przyp. w NW; zob. BT).