ZIW

Nazwa drugiego miesiąca księżycowego w żydowskim kalendarzu religijnym, a ósmego — w świeckim (1Kl 6:1, 37). Obejmował on część kwietnia i część maja. Dzieło The Soncino Books of the Bible (red. A. Cohen, Londyn 1950) tak mówi o nim w komentarzu do 1 Królów 6:1: „Obecnie znany jako Ijar, kolejny po miesiącu Nisan. Został nazwany Ziw (blask), ponieważ przypada na porę roku, gdy ziemia mieni się od kwiatów”. Nazwa Ijar pojawia się w żydowskim Talmudzie i innych dziełach powygnaniowych.

W miesiącu tym w górzystych regionach trwają żniwa jęczmienia, a na nizinach rozpoczynają się zbiory pszenicy. Wzgórza Galilei toną w kwiatach. Jest to początek pory suchej i poranne obłoki szybko giną w skwarze dnia. Rośliny mogą liczyć jedynie na nocną rosę i czekać na październikowe deszcze (Iz 18:4; Oz 6:4).

Dnia 14 Ziw mogli obchodzić Paschę Izraelici, którzy z powodu nieobecności lub nieczystości ceremonialnej nie zrobili tego 14 Nisan (Lb 9:9-13; 2Kn 30:2, 3).

W miesiącu Ziw Salomon rozpoczął budowę świątyni, a blisko 500 lat później w tym samym miesiącu Zerubbabel przystąpił do jej odbudowy (1Kl 6:1; Ezd 3:8).