Mądrzejsza od swych nauczycieli
MIAŁO to miejsce w pewnej szkole w Jugosławii. Na lekcji o teorii ewolucji 12-letnim dziewczynkom kazano napisać wypracowania na temat: „Dowody na to, że nie ma Boga.” Jedna z uczennic, której matka jest świadkiem Jehowy, wstała i poprosiła nauczycielkę o zwolnienie od tego zadania. „Nie mogę pisać takiego wypracowania”, powiedziała, „bo wierzę w żywego Boga.” Nauczycielka kazała jej więc napisać wypracowanie udowadniające istnienie Bóga. Po godzinie klasa oddała wypracowania; ta młoda dziewczynka napisała następująco:
„Często podziwiamy piękno natury i każdy inteligentny człowiek zadaje sosie pytanie: Jak to wszystko powstało? Teoria ewolucji uczy, że nie ma Boga i że wszystko powstało samo przez się, że człowiek pochodzi od małpy oraz że dzięki energii słonecznej i prawom fizyki życie rozwijało się od małego robaczka aż do pojawienia się człowieka. Ale w związku z tym nasuwa się szereg pytań:
„Dlaczego ta ewolucja nie trwa do tej pory, skoro przecież żyje jeszcze tyle małp? Dlaczego w ten sposób rozwinęła się tylko jedna małpa, a nie wszystkie? Jak nas uczono, ewolucjoniści mówią nam, że pierwotnego człowieka urodziła tylko jedna małpa płci żeńskiej. Ale gdyby nawet tak było, to dla zapewnienia dalszego rozmnażania się jedna małpa musiałaby urodzić człowieka płci męskiej, a druga małpa musiałaby urodzić człowieka płci żeńskiej.
„Przyjrzyjmy się również światu roślinnemu. Roślina robi wszystko, aby zadowolić owady, które latając z kwiatka na kwiatek zapylają je; w ten sposób oddają kwiatom przysługę, a w zamian za to dostają od nich pokarm. Jakaż cudowna harmonia! A jak do tego wszystkiego doszło? Czy może rośliny odbyły naradę z owadami i zawarły jakąś umowę, a teraz dotrzymują tej umowy, czyniąc to nawet lepiej niż ludzie, którzy przecież twierdzą, że są tak rozumni? Nasuwa się tu po prostu logiczny wniosek, że wszystkim tym rządzi jakaś wyższa moc! Niech ludzie, którym się zdaje, że są tak mądrzy, wyprodukują choćby jedną taką roślinę, nie mając nasion, i niech tym dowiodą, że te rośliny mogły zacząć istnieć z niczego!
„A co powiedzieć o gwiazdach i o niezbadanym wszechświecie? W jakimż cudownym porządku poruszają się od tysięcy lat słonce, księżyc i gwiazdy, nie zbaczając ze swej drogi! Nasi najwięksi naukowcy wystrzelili na orbitę okołoziemską satelity, które z trudem utrzymywały się tam przez jeden rok. Chciałabym więc zapytać: Czyżby sławni naukowcy doby dzisiejszej nie byli nawet tak utalentowani, jak to, co oni nazywają naturą? Nie! Po prostu nie mogę się z tym zgodzić, żeby te cudowne prawa natury powstały same przez się i żeby same przez się działały. Chyba każdy człowiek inteligentny przyzna, że ktoś musiał te prawa ustanowić i że musi nimi kierować, a tym kimś jest Bóg!
„Biblia podaje, że pierwsza para ludzka została stworzona przez Boga i że na całej ziemi był jednolity klimat, jak się o tym uczyliśmy z książki Nowa geologia, w której napisano: ‚Skamieniałości roślin i zwierząt przemawiają za tym, że w owych czasach na całej ziemi panował wiosenny, łagodny klimat.’ To się zgadza ze sprawozdaniem biblijnym o warunkach panujących przed potopem. Co prawda mówi się nam, że potop jest tylko legendą, ale w szkole dowiedzieliśmy się, że naukowcy piszą, iż w Grenlandii i na Szpicbergu znaleziono skamieniałości takich roślin, jak dębów, drzew cynamonowych i innych, które rosną w Indii i w Chinach. To wszystka dowodzi, że potop był. Kościoły przedstawiają Boga jako tyrana, lecz Biblia uczy, że On jest doskonałą miłością, że Jego imię brzmi po hebrajsku JHWH, wymawiane zwykle Jehowa. Właśnie w tego Boga wierzę, ponieważ on obiecał posłusznym ludziom życie wieczne na rajskiej ziemi. Wiara w to jest rozsądna i słuszna.”
Po kilku dniach wypracowania zwrócono. Jednakże ta dziewczynka nie otrzymała swojego, a nauczycielka powiedziała, że jej wypracowanie było niedobre. Chcąc to przedstawić całej klasie, powiedziała, że je przeczyta, co też uczyniła. Gdy skończyła czytać, cała klasa zaczęła klaskać, a niektóre dziewczynki zawołały: „To jest najładniejsze!” Nauczycielka była zdziwiona i dała to wypracowanie kierownikowi szkoły, następnie poszło do rady pedagogicznej, gdzie również je odczytano. Ta dziewczynka musiała stanąć przed radą pedagogiczną. Przy tej okazji mogła wydać świadectwo o nadziei Królestwa, na co nauczyciele powiedzieli jej, że jest za młoda, aby rozsądzać te sprawy. Sprawdza się to, co powiedziano o wyszkolonych w Słowie Bożym: „Nad [Od, Wu] nieprzyjaciół moich mędrszym mię czynisz przykazaniem twoim.” — Ps. 119:98.