Głębokie znaczenie przypowieści
BARDZO ciekawe jest porównanie biblijnej księgi Przypowieści z Prawem Mojżeszowym. Mojżesz spisał bezpośrednio przykazania, które Jehowa dał swemu ludowi, aby go prowadzić drogą bezpieczeństwa i życia. Salomon i inni pisarze przypowieści biblijnych nie uwypuklają bezpośrednio przykazań Bożych, lecz wykazują przez ich rozpatrywanie, że te prawa istnieją dla naszego dobra. Często porównuje się miejscowe zjawiska z postępowaniem ludzi, aby nam dopomóc w odróżnieniu dobra od zła, mądrości od głupoty. Kto pojmuje głębokie znaczenie takiej przypowieści, jest w stanie zrozumieć pouczającą lekcję.
PRZYPOWIEŚCI 16:31, Wu.
„Wieńcem godności sędziwość, która się znajduje na drogach sprawiedliwości.”
U niektórych ludów dawnych czasów uważano starszego człowieka, który już nie mógł walczyć albo polować za nieszczęsny ciężar. Niektóre plemiona brutalnie zabijały ludzi podeszłych w latach! Porównaj to z dobrocią Jehowy Boga, który przykazał: Przed człowiekiem sędziwym [przed siwymi włosami, NW] powstań, a czcij osobę starego, i bój się Boga swego; Jam Pan [Jehowa, NW].” (3 Mojż. 19:32) Ta przypowieść zwraca uwagę na fakt, że życie spędzone w rozsądnej bojaźni Jehowy jest piękne w oczach Bożych i powinno być szanowane przez wszystkich jako dobry przykład do naśladowania. Lecz gdyby ktoś w swej starości miał się znaleźć na złej drodze, to jego postępowanie jest z uwagi na jego podeszły wiek jeszcze bardziej odrażające niż takie postępowanie młodzieńca.
„Los na łono rzucają; ale od Pana jest wszystko rozrządzenie jego [wszelka decyzja pochodzi od Jehowy, NW].”
W dawnych czasach rozstrzygano w różnych krajach wątpliwe kwestie przez los. Do jakiegoś naczynia wkładano kamienie lub tabliczki z napisami, potrząsano nimi a potem wyciągano je lub wyrzucano. Jehowie upodobało się używać losu jako środka do oznajmienia swej woli swemu wybranemu ludowi we wczesnym okresie jego historii. Wydaje się, że te losy wrzucano do zebranych fałd szaty i potem je wyciągano. Lecz przedtem proszono Jehowę o rozstrzygnięcie sprawy. Wynik przyjmowano jako Jego wolę. Nawet apostołowie Jezusa posłużyli się losem, aby wybrać następcę Judasza Iszkariota, lecz ich wybór został unieważniony, gdyż Jezus wybrał Saula. Od czasu Pięćdziesiątnicy kieruje chrześcijanami duch święty, jednakże w czasach przedchrześcijańskich Bóg uznawał używanie losu.
PRZYPOWIEŚCI 20:26, Wu.
„Król mądry rozpędza bezbożników i obraca na nich koło.”
Na klepiskach w dawnych czasach młócono zboże nogami wołów, które stąpały po snopach, albo przetaczano [po nich] chropowate koło. Tak jak koło kruszyło kłosy i wyciskało z nich ziarno, tak też bezstronna działalność sądowa kruszy złych i odłącza ich od sprawiedliwych. Mądry władca podejmuje kroki, aby zdławić złe elementy z surowością koła, które kruszy kłosy.
„Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.”
W Palestynie wysiewano ozime, gdy tylko wczesne deszcze rozmiękczyły glebę, to znaczy od końcowych dni października do początku grudnia. W czasie orki zimowej wieje chłodny północny wiatr. I chociaż bardzo rzadko panują tam wielkie chłody, to jednak zdarzają się niekiedy bardzo chłodne wietrzne dni, w czasie których pada deszcz i grad. Człowieka pracowitego to nie odstraszy, lecz gnuśny rolnik może tę pracę zaniedbać, winiąc pogodę. Jeśli się nie orze i nie sieje w porze zimowej, nie ma żniwa. Trudno się spodziewać, aby ciężko pracujący sąsiedzi sympatyzowali z takim gnuśnym człowiekiem. To samo można powiedzieć w odniesieniu do ludzi, którzy zastawiają się niepomyślnymi warunkami, aby usprawiedliwić zaniedbanie swych możliwości i obowiązków. One zbiorą tylko to, co sieją i muszą ponieść skutki swego niepoprawnego lenistwa.
PRZYPOWIEŚCI 17:14, Wu, uw. marg.
„Kto zaczyna zwadę, jest jako ten, co przekopuje [spuszcza, NW] wodę; (dlatego) zanim wybuchnie zwada, zaniechaj.”
Zaopatrzenie w wodę miast na Wschodzie było często zależne od jednego zbiornika. Maleńka dziura w tamie lub murze, odgradzającym wielkie zbiorowisko wody może pociągnąć za sobą poważne następstwa. Jeżeli taka mała strużka nie zostanie zatrzymana, to siła wody będzie coraz bardziej wzrastać aż spłucze wszystko. Z małego początku powstaje okropna powódź. Podobnie jest z kłótnią. Jeżeli ustąpić zapalczywości tylko trochę miejsca, może wybuchnąć potokiem zapalczywych słów i czynów, które w końcu mogą nawet doprowadzić do czyjejś śmierci. Zanim jakakolwiek rozmowa przybierze taki obrót, lepiej tę sprawę zostawić w spokoju albo zejść komuś z drogi, aby przez to umocnić więzy pokoju.
„Kapanie ustawiczne w dzień gwałtownego [ciągłego, NW] deszczu, i żona swarliwa są sobie podobni.”
Dachy większości domów na Wschodzie, z wyjątkiem dachów na zbudowanych z cegieł domach bogaczy, są zrobione z gałęzi, trzcin, liści palmowych itp. i pokryte grubą warstwą ziemi. Te płaskie, pokryte ziemią dachy często pękają i przeciekają. Wyobraźmy sobie niekończący się sznur kapiącej wody podczas ciągłego deszczu, gdy nieszczęsny domownik nie może siedzieć ani stać, pracować czy spać spokojnie. W podobnym położeniu znajduje się mężczyzna, który musi mieszkać pod jednym dachem z kłótliwą niewiastą. Arabskie przysłowie mówi: „Trzy rzeczy mogą sprawić, że dom nie nadaje się do zamieszkania: tak (przeciekanie deszczu), nak (gderanie niewiasty) i bak (pluskwy).”