Zrozumienie bestii Objawienia
O INSPIROWANYM Słowie Bożym czytamy: „Bo cokolwiek przedtem napisano, ku naszej nauce napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę Pism nadzieję mieli.” (Rzym. 15:4) Księga Objawienia jest częścią tego Słowa i została spisana dla wyżej wspomnianego celu, jak to jasno wynika z jej wstępnego wersetu: „Objawienie od Jezusa Chrystusa, które mu dał Bóg, aby pokazał swym niewolnikom to, co się ma wkrótce wydarzyć. A on posłał swego anioła i poprzez niego przedstawił je w znakach swemu niewolnikowi Janowi.” — Obj. 1:1, NW.
Wśród znaków podanych w księdze Objawienia, o których znaczeniu wielu się dowiaduje, są w niej opisane pewne bestie: „wielki smok barwy ognia”, „Bestia wychodząca z morza”, „inna Bestia”, która „miała dwa rogi podobne do (rogów) Baranka” i „Bestia szkarłatna”. — Obj. 12:3; 13:1, 11; 17:3, Pal.
Dla zrozumienia tych symboli, czyli znaków niezbędna jest znajomość podstawowych zasad Bożych, które kierują objaśnianiem i zrozumieniem proroctwa biblijnego w miarę jak ono zostało objawione w samej Biblii, której autorem jest Bóg dający objaśnienie. — 1 Mojż. 40:8.
W jaki sposób Bóg udostępnia zrozumienie swych proroctw? Przy pomocy swego Słowa, swego świętego ducha i przez swe ziemskie narzędzie, czyli kanał. Innymi istotnymi czynnikami zrozumienia proroctw biblijnych są: element czasu i umysłowa postawa pragnącego je zrozumieć.
Słowo Boże wyraźnie pokazuje, że Jehowa częstokroć sam objaśniał niektóre proroctwa przy pomocy swego Słowa. W ten sposób sama Biblia zawiera świadectwo spełnienia się proroctw dotyczących zniszczenia, siedemdziesięcioletniego spustoszenia i odbudowy Jeruzalem.a Szczególnie dużo proroctw o Mesjaszu objaśnia Biblia przez spisanie ich wypełnienia.b
Sama Biblia pomaga również zrozumieć proroctwa biblijne, ustalając pewne zasady, które tych proroctw dotyczą. Na przykład, zarówno Mojżeszowi jak i Ezechielowi Bóg dał regułę „dzień za rok”. Ta reguła rzuca światło na proroctwo Daniela co do siedemdziesięciu tygodni lat. — 4 Mojż. 14:34; Ezech. 4:6; Dan. 9:24-27.
Zrozumienie proroctw biblijnych wymaga także oświecającej mocy świętego ducha Bożego, jak to stwierdza jasno Pismo Święte: „Ale nam Bóg to objawił przez Ducha swojego. Duch bowiem wszystko przenika, nawet głębokości Boże.” Istotnie, bez pomocy ducha Bożego, którego działanie On ogranicza do stworzeń Mu oddanych, nie można osiągnąć dokładnego zrozumienia proroctw biblijnych. — 1 Kor. 2:10, NDą.
ZIEMSKI KANAŁ INFORMACYJNY
Celem objaśnienia proroctwa biblijnego Bóg uważał za właściwe dodatkowo posłużyć się ziemskim kanałem informacyjnym. Przykładem tego jest wypadek, gdy ciało kierownicze zboru chrześcijańskiego, składające się z apostołów i starszych mężów, wykazało, że powołanie na członków ciała Chrystusa nie-Żydów nastąpiło w spełnieniu się Amosa 9:11, 12: „Dnia onego wystawię upadły przybytek Dawidowy, a zagrodzę rozerwanie jego, i obaliny jego naprawię (...) aby posiedli ostatki (...) i wszystkie narody, nad którymi wzywano imienia mojego.” — Dzieje 15:13-18.
Jezus wskazał, że w ten sposób Bóg będzie utrzymywać nadal stosunki ze swymi ziemskimi sługami, gdy przepowiedział: „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i rozumnym, którego pan jego ustanowił nad swa czeladzią, aby jej dawał pokarm na czas słuszny? Szczęśliwy jest ten niewolnik, jeśli Jego pan przychodząc znajduje go tak czyniącego. Zaprawdę powiadam wam: Postanowi go nad całą swoją posiadłością.” A ponieważ apostoł Paweł wykazuje, że ‚Chrystus nie jest rozdzielony’ i że wśród jego naśladowców nie miało być podziałów, możemy wnioskować, że Bóg w każdym czasie posługuje się tylko jednym kanałem. — Mat. 24:45-47, NW; 1 Kor. 1:10-13.
Że Jehowa posługuje się dziś takim kanałem i że ten kanał jest złączony ze Społeczeństwem Nowego Świata świadków Jehowy niewątpliwie pokazują fakty. Dowód tego może być widoczny w idei, którą oni rozszerzają; w fakcie, że każdy z nich jest głosicielem dobrej nowiny; w owocach ducha, jakie oni wydają i w ich trzymaniu się z dala od świata.c
ELEMENT CZASU
„Każda rzecz ma swój czas.” Ta zasada odnosi ale także do zrozumienia proroctwa biblijnego, jak to jasno wynika ze słów, które Bóg wypowiedział do Daniela”: „Bo zawarte i zapieczętowane są te słowa aż do czasu zamierzonego.” W ten sposób została zwrócona uwaga, że księga Objawienia opowiada o „rzeczach, które się muszą wkrótce wydarzyć”, wyjaśniając, że one pozostają w związku ze sprawami przyszłości. A ponieważ u Boga „tysiąc lat [jest] jako jeden dzień”, to „wkrótce” może oznaczać tysiąc lat albo nawet więcej. — Kazn. 3:1; Dan. 12:9; Obj. 1:1, NW; 2 Piotra 3:8.
Potwierdzeniem prawdziwości tego są dalsze słowa Jana: „Doznałem zachwycenia w dzień Pański.” (Obj. 1:10, Pal) Inne proroctwa określają, że dzień Pański zaczął się w roku 1914. Ponieważ Jan widział, że te rzeczy wydarzyły się w dniu Pańskim, powinniśmy się spodziewać, iż one będą występować szczególnie od roku 1914. — Ps. 2:6-9; 110:1-3; Łuk. 17:26.
Wiecej niż to, oto stwierdzamy uderzające podobieństwo pomiędzy wielkim proroctwem Jezusa, znajdującym się w Mateusza, rozdziały 24 i 25 a Objawieniem. Ponieważ to proroctwo, jak to już wielokrotnie zwrócono uwagę w tym czasopiśmie, zaczęło się spełniać w roku 1914, możemy wnioskować, że jego odpowiedniki z Objawienia również znalazły wówczas wypełnienie. Porównaj Mat. 24:6, 7 z Obj. 6:4-6; 11:18.
Jak ważna jest postawa umysłowa dla zrozumienia proroctwa biblijnego, wykazano również wyraźnie w Piśnie świętym. Bóg powiedział do Daniela: „Wszyscy niezbożni nie zrozumieją ale mądrzy zrozumieją.” Dlatego też Jezus powiedział do duchowieństwa swoich dni, że oni nie mogą pojąć jego posłannictwa z powodu swego samolubstwa: „Jakże możecie dojść do wiary wy, którzy pragniecie chwały jeden od drugiego, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga?” — Dan. 12:10; Jana 5:44, Kow.
Ponadto, przy rozważaniu proroctw o bestiach z Objawienia, powinniśmy mieć w pamięci, że to jest poważny pokarm duchowy, który może być przyswojony tylko przez tych, którzy zrobili pewien postęp w duchowym zrozumieniu. Dla przykładu: Jak mógłby ktoś zrozumieć, że smok i jego aniołowie obrazują Szatana i jego demonów, jeśliby nie wierzył w ich istnienie? Ta zasada ma zastosowanie również w sensie ogólnym, ponieważ „ścieżka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tym bardziej świeci, aż do dnia doskonałego”. Z tego wynika, że jeżeli nawet Słowo Boże samo nie objaśnia jakiegoś proroctwa, nie wolno nam wykluczać możliwości potęgowania się światła jaśniejącego nad nim. Z tymi zasadami w pamięci kontynuujemy teraz rozważanie o bestiach z Objawienia. — Przyp. 4:18.
[Przypisy]
a Np. porównaj Jer. 25:11 z Ezdr. 1:1-3 i Dan. 9:2.
b Np. porównaj Izaj. 53:7, 8 i Dzieje 8:32-35; Zach. 9:9 z Mat. 21:4, 5.
c Ps. 83:18; Izaj. 43:10, 12; Mat. 24:14; Jana 13:34, 35; 17:16; Rzym. 10:10; Gal. 5:22, 23; Jak. 1:27.