Czy wydajesz dokładne świadectwo?

„Dokładnie wydawałem świadectwo.” — Dzieje 20:21, NW.

1. Jaki temat wysuwa się na czoło w związku z działalnością kaznodziejską Pawła, szczególnie w księdze Dziejów Apostolskich?

JAKA cecha wyróżniała się najbardziej w działalności kaznodziejskiej apostoła Pawła? Była nią dokładność w nauczaniu Słowa Bożego. Paweł sam powiedział: „Nie wstrzymywałem się od opowiadania wam czegokolwiek z tego, co jest pożyteczne, ani od nauczania was publicznie i od domu do domu.” Następnie zaś dodaje: „Dokładnie wydawałem świadectwo.” (Dzieje 20:20, 21, NW) Ten temat czy też myśl przewodnia: dokładne świadczenie, wysuwa się na czoło szczególnie w księdze Dziejów Apostolskich, gdzie całkowite oddanie się Pawła dziełu głoszenia i nauczania, nawet w kajdanach więziennych, zostało uwypuklone słowami: ‚A on wyjaśniał im rzecz, dając dokładne świadectwo o królestwie Bożym i przekonując się o Jezusie zarówno na podstawie prawa Mojżeszowego, jak i Proroków, od rana aż do wieczora.” — Dzieje 28:23, NW.

2. Podaj przyczyny, dla których poselstwo głoszone przez Pawła przyciągało ludzi.

² Apostoł Paweł nie był skąpym dawcą. Co robił, to z całego serca, chętnie, szczodrze; starał się wszędzie być pomocą i zawsze korzystał z nadarzającego się przywileju oraz obowiązku wydania dokładnego świadectwa o królestwie Bożym. Naprawdę mówił to, co miał na myśli, a myślał tak, jak mówił. Ludzie mieszkający na terenach, gdzie Paweł głosił, widzieli go w swych domach. W czasach apostolskich Paweł i jego współpracownicy nie zaniedbywali dokonywania odwiedzin. Dzisiaj w Społeczeństwie Nowego Świata również się ich nie zaniedbuje. Czy teraz już lepiej rozumiesz, z jakich to przyczyn takie mnóstwo ludzi lgnęło do poselstwa ogłaszanego przez apostoła Pawła? Czy pojmujesz, dlaczego przyciąga dziś to samo poselstwo ogłaszane przez tych, którzy dają dokładne świadectwo o Królestwie Bożym?

„BIERZCIE SOBIE WZÓR ZE MNIE”

3. Co właściwie oznaczają słowa Pawła: „Bierzcie sobie wzór ze mnie, tak jak ja biorę wzór z Chrystusa”?

³ Zastanów się chwilę nad znaczeniem słów apostoła Pawła z Listu 1 do Koryntian 11:1: „Bierzcie sobie wzór ze mnie, tak jak ja biorę wzór z Chrystusa.” (NW) W jaki to sposób Paweł dokładnie naśladował Jezusa pod względem metod głoszenia, a nawet w całym jego trybie życia, tym samym pozostawiając piękny przykład prawdziwym chrześcijanom doby dzisiejszej? Wniknięcie w treść Pisma świętego pozwala jasno poznać, że Paweł starannie naśladował sposoby i metody, jakimi Jezus ogłaszał dobrą nowinę. Warto zwrócić uwagę, jak dokładnie się na nich wzorował. Jezus na przykład głosił publicznie, na ulicach, w synagogach i na ruchliwych arteriach komunikacyjnych, a także od domu do domu i od wsi do wsi. Dokonywał również odwiedzin ponownych u osób zainteresowanych, prowadził u nich studia biblijne oraz w licznych miejscach i przy wielu okazjach przewodniczył publicznym zgromadzeniom. (Mat. 5:1, 2; 10:5-14; Jana 21:15-17) A Paweł podobnie brał udział we wszystkich tych dziedzinach chrześcijańskiej służby kaznodziejskiej. (Dzieje 20:20; 15:36; Gal. 6:6; Dzieje 20:7) Jakże wspaniały przykład dał on wszystkim chrześcijanom, którzy pragną wydawać dokładne świadectwo o Królestwie Bożym!

4. Porównaj publiczną służbę kaznodziejską Jezusa ze służbą apostoła Pawła.

⁴ Na temat publicznej służby kaznodziejskiej Jezusa napisano: „Obchodził miasta i wioski, nauczając, i zdążał w kierunku Jerozolimy.” „I na ulicach naszych nauczałeś.” (Łuk. 13:22, 26) Podobnie też o służbie kaznodziejskiej Pawła zanotowane jest stwierdzenie: „Rozprawiał więc w synagodze z Żydami i z pobożnymi, a na rynku każdego dnia z tymi, którzy się tam przypadkiem znaleźli.” (Dzieje 17:17) Tak, „każdego dnia” apostoł Paweł głosił w miejscach publicznych, zupełnie jak Jezus. Podobnie też dzisiaj świadkowie Jehowy często głoszą na ulicach. Dlaczego? Ponieważ niejednych osób nie można zastać w mieszkaniach, natomiast można do nich dotrzeć przez głoszenie w miejscach publicznych. Czy nie zauważyłeś, jak często ci aktywni kaznodzieje rozmawiają z ludźmi na ruchliwych ulicach, rynkach, gdziekolwiek się gromadzą mieszkańcy? Ponadto w wielu krajach widać ich na takich miejscach, jak uprzejmie zaofiarowują przechodniom poselstwo życia zawarte w czasopismach Strażnica i Przebudźcie się! Tak Jezus, jak i Paweł głosili na ulicach, w synagogach bądź na rynkach; te same metody stosują dziś prawdziwi chrześcijanie. Czy widziałeś kiedyś, żeby twój kapłan naśladował ten przykład?

5. Opisz głoszenie od domu do domu wprowadzone przez Jezusa i apostołów. Jaki przykład stanowi to dla wszystkich prawdziwych chrześcijan w dobie dzisiejszej?

⁵ O służbie kaznodziejskiej Chrystusa i Jego apostołów, pełnionej w trakcie chodzenia od domu do domu, Boskie sprawozdanie donosi: „Stało się potem, że chodził po miastach i wioskach, zwiastując dobrą nowinę o Królestwie Bożym, a dwunastu z nim.” (Łuk. 8:1) O apostołach doniesienie podaje nadto: „Każdego dnia w świątyni i od domu do domu bez przerwy kontynuowali nauczanie i obwieszczanie dobrej nowiny o Chrystusie Jezusie.” (Dzieje 5:42, NW) Sam Paweł oświadczył: „Nie wstrzymywałem się od opowiadania wam czegokolwiek z tego, co jest pożyteczne, ani od nauczania was publicznie i od domu do domu.” (Dzieje 20:20, NW) Głoszenie od domu do domu jest naprawdę Chrystusową i apostolską metodą dokładnego głoszenia dobrej nowiny. Jak dawno temu twój kapłan chodził od domu do domu, aby ludzie mogli „usłyszeć” poselstwo Królestwa? Czy w ogóle kiedykolwiek zastosował tę metodę ustanowioną przez Jezusa i przejętą przez apostołów?

6. Jakie dalsze metody pouczania szeroko stosował Jezus i apostołowie, aby wydać dokładne świadectwo?

⁶ Ponadto gdy pierwsi chrześcijanie napotykali osobę zainteresowaną poselstwem Królestwa, udzielali jej w domu obszernego pouczenia. Te domowe studia biblijne były bezpłatne. (Mat. 10:8; Obj. 22:17) Właśnie metodą takich osobistych pouczeń udzielanych w domu Jezus sprawił, że na przykład Maria, jak również Zacheusz, stali się prawdziwymi uczniami. (Łuk. 10:38-42; 19:5-9) Apostoł Paweł wypowiedział się na temat owego osobistego nauczania i skutecznych odwiedzin ponownych jak następuje: „Ja zasadziłem, Apollos podlał, a wzrost dał Bóg. A zatem ani ten, co sadzi, jest czymś, ani ten, co podlewa, lecz Bóg, który daje wzrost.” (1 Kor. 3:6, 7) Dlatego obecnie świadkowie Jehowy ponownie odwiedzają ludzi, którzy okazują zainteresowanie dobrą nowiną. Domowe studia biblijne prowadzone raz czy też kilka razy w tygodniu dostarczają pożytecznych pouczeń; tą drogą całe rodziny nabywają wiedzy o Jehowie i Jego zamierzeniach. Kiedy ostatnio twój kapłan poprowadził z tobą studium Biblii i starał się udzielić ci odpowiedzi na twoje pytania biblijne?

7, 8. (a) Jakie mamy dowody na to, że Jezus i apostołowie przeprowadzali publiczne zgromadzenia? (b) Jak świadkowie Jehowy biorą sobie z tego wzór w swojej służbie kaznodziejskiej?

⁷ Prócz tego Jezus celem wydania dokładnego świadectwa o Królestwie często posługiwał się metodą publicznych zgromadzeń. Jedno ze swych najbardziej znanych przemówień, słynne „kazanie na górze”, właśnie wygłosił on na wolnym powietrzu. Nie ma przesady w stwierdzeniu, że głosił wszędzie, gdziekolwiek natrafiał na ludzi. „Jezus, widząc tłumy, wstąpił na górę. A gdy usiadł, przystąpili do niego jego uczniowie. I otworzywszy usta swoje, nauczał ich.” (Mat. 5:1, 2) Apostoł Paweł naśladował pod tym względem Pana Jezusa między innymi podczas kilkumiesięcznego pobytu w Efezie, w trakcie swej trzeciej podróży misyjnej, o czym doniesienie podaje: „Potem poszedł do synagogi. Nauczał tam odważnie przez trzy miesiące, prowadził dysputy [wygłaszał przemówienia, NW] i usiłował pozyskać dusze dla królestwa Bożego. Ponieważ jednak niektórzy trwali uparcie w swej zatwardziałości i w niewierze, bluźniąc wobec ludu przeciw nauce Pana, zerwał z nimi, oddzielił od nich uczniów, a nauki swe głosił codziennie w audytorium pewnego Tyranosa. Działo się tak przez dwa lata; wskutek tego wszyscy mieszkańcy prowincji Azji, Żydzi i poganie, mogli usłyszeć słowo Pańskie.” — Dzieje 19:8-10, Kow.

⁸ A zatem ta dobrze znana metoda głoszenia, stosowana dzisiaj przez świadków Jehowy, nie jest niczym nowym. Jezus przewodniczył publicznym zgromadzeniom, prowadził je Paweł, i podobnie czynią to dzisiaj prawdziwi chrześcijanie. Rocznik świadków Jehowy podaje, że w ubiegłym roku kaznodzieje spośród Społeczeństwa Nowego Świata wygłosili 837 041 wykładów publicznych. Świadkowie Jehowy są zawsze gotowi stosować metody głoszenia, które pomagają im rozprzestrzeniać chwalebną dobrą nowinę. Zdają sobie sprawę, że Królestwo Boże panuje, a nowy porządek jest już bardzo bliski, w związku z czym dokładne ogłoszenie tego musi być przeprowadzone przy użyciu każdego możliwego środka.

JAK SAM REAGUJESZ NA POSELSTWO KRÓLESTWA?

9. Jakie dogłębne pytania są tutaj przedłożone pod rozwagę wszystkim czytelnikom, którzy się stykają z dokładnym świadczeniem przeprowadzanym przez kaznodziejów spośród Społeczeństwa Nowego Świata?

⁹ Tak samo jak apostoł Paweł dawał dokładne świadectwo o Królestwie Bożym, czy to w porze sprzyjającej, czy w porze uciążliwej, tak obecnie zajmują się tym prawdziwie chrześcijańscy kaznodzieje. Powstaje jednak pytanie: Jak ty, czytelniku, reagujesz, kiedy ci ludzie przychodzą do twych drzwi? Czy jesteś zbyt zajęty, zbyt zapracowany? Czy uważasz, że ci wystarcza twoja religia? Pytamy o to z całą szczerością; ale czy takie zapatrywanie pozwoli ci znaleźć odpowiedzi na kłopoty i problemy współczesnej cywilizacji? Czy sądzisz, że ci mężczyźni i niewiasty, wstępujący do twego domu, to fanatycy religijni, i dlatego wolisz nie mieć z nimi nic wspólnego? A może jesteś podobny do filozofów epikurejskich i stoickich, którzy się oburzali na prowadzoną przez Pawła działalność głoszenia, nazwali go „bajarzem” i „zwiastunem obcych bogów” oraz zaprowadzili do Areopagu, na Wzgórze Marsa? Tam jednak dzięki umiejętnemu posłużeniu się metodą nauczania i przekonywania Paweł wykazał słuszność poszukiwania prawdziwego Boga; w końcu na skutek oświadczenia dotyczącego zmartwychwstania niektórzy słuchacze stali się ludźmi wierzącymi. Wśród tych, którzy uwierzyli, znalazł się Dionizy, sędzia trybunału Areopagu, i niewiasta imieniem Damaris oraz jeszcze inni. — Dzieje 17:16-34.

10. Dlaczego tak ważne jest rozsądne ustosunkowanie się do sprawy religii?

¹⁰ A zatem filozofowie epikurejscy i stoiccy zaprzepaścili błogosławieństwo, jakiego zaznali Dionizy i Damaris. Pamiętajmy, że Słowo Jehowy oznajmia: „Kto pierwej odpowiada, niźli wysłucha, pokazuje, że jest głupi i pohańbienia godny.” (Prz. 18:13, Wk) Dlaczegóż więc nie miałbyś poświęcić kilku chwil na wysłuchanie poselstwa świadków Jehowy, gdy następnym razem któryś z tych głosicieli zawita do twego mieszkania? Dlaczego nie okazać rozsądku w odniesieniu do religii? A może ich poselstwo zawiera w sobie coś więcej, niż to sobie na razie uświadamiasz? — Jana 17:3.

11. Opisz działalność Pawła podczas pobytu w Koryncie u Akwili i Pryscylli.

¹¹ Po wyżej opisanych zdarzeniach na Wzgórzu Marsa apostoł Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Doniesienie podaje, że tutaj Paweł napotkał pewnego Żyda, imieniem Akwila i rodem z Pontu, oraz jego żonę Pryscyllę. Apostoł zaszedł do nich i z racji znajomości tego samego zawodu pozostał w ich domu, gdzie wspólnie pracowali; zajęcie ich polegało na wytwarzaniu namiotów. Mimo to — jak wynika ze sprawozdania — Paweł każdego sabatu przemawiał w synagodze, przekonywując Żydów i Greków. (Dzieje 18:1-4) Czy twój duchowny tym sposobem stara się o zdobycie środków na codzienne wydatki? Czy zarabia na własne utrzymanie, wobec czego nie staje się uciążliwym brzemieniem dla swej parafii?

12. W jaki sposób Paweł zarabiał na życie, będąc zarazem zaangażowany w dawaniu dokładnego świadectwa o Królestwie Bożym? Czego możemy się dzisiaj z tego nauczyć?

¹² Apostoł Paweł dbał o to, aby pod tym względem nie można było mu nic zarzucić, i dlatego do zboru w Tesalonice mógł napisać: „U nikogo nie jedliśmy chleba darmo, ale w trudzie i znoju we dnie i w nocy pracowaliśmy, żeby dla nikogo z was nie być ciężarem; nie dlatego, jakobyśmy po temu prawa nie mieli, ale dlatego, że wam siebie samych daliśmy za przykład do naśladowania. Bo gdy byliśmy u was, tośmy wam nakazali: Kto nie chce pracować, niechaj też nie je.” (2 Tes. 3:8-10) Co za wzór zupełnego oddania! Jakież zaangażowanie się dla dobra Ewangelii! Paweł doprawdy głosił sumiennie i pozostawił wspaniały przykład. Jakże różnił się od rzekomo chrześcijańskich duchownych doby dzisiejszej, spośród których wielu ma samolubne, materialistyczne usposobienie i wyjawia, że bardziej ich interesuje wynagrodzenie niż zbawienie i głoszenie Słowa Jehowy!

DOBRODZIEJSTWA OSOBIŚCIE ZAZNAWANE DZIĘKI „DOKŁADNEMU ŚWIADECTWU”

13. Przedstaw liczne dobrodziejstwa wynikające ze służby kaznodziejskiej nowożytnych „Pawłów”.

¹³ Podobnie jak z dokładnego świadczenia Pawła wynikały dla ludzi liczne dobrodziejstwa, tak też dziś niemałe korzyści wynikają dla wszystkich osób prawego serca ze służby kaznodziejskiej nowożytnych „Pawłów” spośród Społeczeństwa Nowego Świata. Cóż to są za dobrodziejstwa? Oto niektóre z nich: (1) Ci, którzy idą za naukami Jezusa i apostołów, zaczynają się stosować do wyższych mierników moralnych; (2) ci, którzy stosują zasady biblijne, są szczęśliwsi i bardziej zadowoleni z życia, ponieważ Pismo święte staje się dla nich żywą, użyteczną Księgą, zawierającą praktyczną, pouczającą treść, a nie martwą literą; (3) poselstwo Królestwa przyczynia się do poprawy wzajemnego ustosunkowania się współmałżonków, do poprawy stosunków między pracodawcą a pracownikiem, i niejednym już pomogło do zmiany trybu życia w sensie dostosowania go do nakazów Biblii. Mnóstwo ludzi otrzymało bodziec do uporządkowania swoich małżeństw, dotąd istniejących jedynie na podstawie prawa zwyczajowego albo na podstawie wzajemnej ugody, a także do uratowania swego związku małżeńskiego, któremu groziło rozbicie. Wielu okiełznało swoje skłonności do pijaństwa. Dotychczasowa samolubna i materialistyczna postawa umysłu została u wielu przekształcona w czyste, zdrowe usposobienie, dążące do głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym. — Rzym. 12:1, 2; 1 Kor. 5:9-11; 6:9-11.

14. Jak ze stosowania nauk Jezusa i apostołów może wyniknąć przestrzeganie wyższych mierników moralnych?

¹⁴ Rozpatrzmy przede wszystkim, jak to się dzieje, że stosowanie nauk Jezusa i apostołów podnosi poziom moralności. Paweł oświadczył: „Uciekajcie przed wszeteczeństwem. Wszelki grzech, jakiego człowiek się dopuszcza, jest poza ciałem, ale kto się wszeteczeństwa dopuszcza, ten grzeszy przeciwko własnemu ciału.” (1 Kor. 6:18) Napisał również: „Małżeństwo niech będzie we czci u wszystkich, a łoże nieskalane; rozpustników bowiem i cudzołożników sądzić będzie Bóg.” (Hebr. 13:4) Młodym mężczyznom i niewiastom Paweł radzi: „Młodzieńczych zaś pożądliwości się wystrzegaj, a zdążaj do sprawiedliwości, wiary, miłości, pokoju z tymi, którzy wzywają Pana z czystego serca.” (2 Tym. 2:22) Jakże mądre rady dla ludzi w każdym wieku i jak wdzięczni możemy być Bogu, mając tak wspaniałe wytyczne w okresie, kiedy ogólna moralność opadła na najniższy poziom wszystkich czasów!

15. Jakie błogosławieństwa dają się osiągnąć w gronie rodzinnym dzięki zastosowaniu rady apostoła z Listu do Kolosan 3:13, 14?

¹⁵ A co można powiedzieć o błogosławieństwie w gronie rodzinnym, wynikającym z zastosowania trafnej rady Pawła, dowodzącej, iż bliska i zażyła atmosfera w rodzinie wymaga ustawicznego, wspólnego wysiłku popartego przez miłość? Posłuchajmy, jak apostoł się wypowiedział: „Nadal znoście jeden drugiego i ochoczo przebaczajcie sobie wzajemnie, jeśli ktoś ma przyczynę do uskarżania się na innego. Jak Jehowa ochoczo wam przebaczył, tak czyńcie i wy. Ale prócz tego wszystkiego przyodziejcie się miłością, bo to jest doskonała więź jedności.” — Kol. 3:13, 14, NW.

16. Jak zastosowanie rady biblijnej może w wielkiej mierze — jeśli nie całkowicie — usunąć waśnie rodzinne i osobiste spory?

¹⁶ Zwróćmy też uwagę na mądrą radę udzieloną przez tego apostoła, pomocną w przezwyciężeniu rozdźwięków i sporów w rodzinach. „Żony, bądźcie uległe mężom swoim, jak przystoi w Panu. Mężowie, miłujcie żony swoje i nie bądźcie dla nich przykrymi. Dzieci, bądźcie posłuszne rodzicom we wszystkim; albowiem Pan ma w tym upodobanie. Ojcowie, nie rozgoryczajcie dzieci swoich, aby nie upadały na duchu.” (Kol. 3:18-21) Czyż z racji obarczenia najrozmaitszymi wadami i niedoskonałościami nie potrzebujemy takiej dokładnej, praktycznej rady, jeśli mamy być szczęśliwi i zachować spokój ducha w tym świecie pełnym kłopotów i udręczenia?

17. (a) Jakiej rady udziela apostoł Paweł w sprawie wzajemnych stosunków między pracodawcą a pracownikiem? Objaśnij ją praktycznie. (b) Jakie dobrodziejstwa wynikają z panowania nad sobą w myśl wywodów Pawła z Listu do Hebrajczyków 12:5, 6, 11-17?

¹⁷ Popatrzmy jeszcze, jak znakomite są rady dotyczące wzajemnych stosunków między pracodawcą a pracownikiem, wyłuszczone w Liście do Kolosan 3:23-25: „Cokolwiek czynicie, z duszy czyńcie jako dla Pana, a nie dla ludzi, wiedząc, że od Pana otrzymacie jako zapłatę dziedzictwo, gdyż Chrystusowi Panu służycie. Kto bowiem wyrządza krzywdę, otrzyma odpłatę za krzywdę bez względu na osobę.” Chrześcijanin nie powinien nigdy oszukiwać swego pracodawcy, lecz rzetelnie pracować cały dzień. Gdyby robił mniej niż należy, byłoby to nie tylko niesłuszne, ale prawdopodobnie doprowadziłoby go do innych niechrześcijańskich czynów i nawyków. Jakże pokrzepiająca jest taka postawą w dobie obecnej, w epoce, kiedy wszędzie panoszy się opieszałość, beztroska i brak odpowiedzialności! Samokontrola wymagana jest nawet w najmniejszych rzeczach, a Paweł udziela w tym względzie znakomitej rady w Liście do Hebrajczyków 12:5, 6, 11-17. Apostoł Paweł naprawdę był jednym z „darów w ludziach”. (Efez. 4:8, NW) Potrafił wyłożyć sprawy bardzo jasno, bardzo zrozumiale. Nie wypowiadał się nigdy w sposób dwuznaczny, ani też niezdecydowany. Słuchacze jego zawsze wiedzieli, o czym mówił, ponieważ jego wywody były trafne, praktyczne i skuteczne!

18. Opisz największe dobrodziejstwo wynikające z dzieła wydawania dokładnego świadectwa wszystkim ludziom.

¹⁸ A wreszcie, co jest największym dobrodziejstwem wynikającym z wydawania dokładnego świadectwa o Królestwie Bożym? Jezus rzekł: „To znaczy życie wieczne: ich nabywanie wiedzy o tobie, jedynym prawdziwym Bogu, i o tym, któregoś posłał, Jezusie Chrystusie.” (Jana 17:3, NW) Pisząc do Filipian, apostoł Paweł wypowiada się podobnie: „Bracia, ja o sobie samym nie myślę, żem pochwycił; ale jedno czynię; zapominając o tym, co za mną, i zdążając do tego, co przede mną, zmierzam do celu, do nagrody w górze, do której zostałem powołany przez Boga w Chrystusie Jezusie. Ilu nas tedy jest doskonałych [dojrzałych, NW], tak myślmy; a jeśli o czymś inaczej myślicie, i to wam Bóg objawi; tylko trwajmy w tym, cośmy już osiągnęli.” (Filip. 3:13-16) Czyż nie pragniesz zdobyć życia wiecznotrwałego na rajskiej ziemi pod panowaniem nowego porządku rzeczy? Czy więc nie widzisz, jak żywotną sprawą jest dowiadywanie się o Królestwie Bożym i niedopuszczenie do tego, by cokolwiek przeszkodziło w nabywaniu tej wysoce praktycznej wiedzy?

19, 20. Jakie usposobienie powinien przejawiać (a) kaznodzieja, który daje dokładne świadectwo o Królestwie Bożym? (b) osoba słuchająca tego poselstwa?

¹⁹ Zatem wspaniałe dobrodziejstwa czy to w zakresie moralności, życia małżeńskiego, czy choćby stosunków między pracodawcą a pracownikiem, a nade wszystko widoki na osiągnięcie wiecznego życia niezawodnie stają się udziałem wszystkich ludzi „dobrej woli”, którzy się stosują do zasad wyłuszczonych przez Jezusa i apostołów. Czy i ty doszedłeś do takiego przekonania? Czy nie pragnąłbyś tego dla siebie?

²⁰ Jakże więc ważne jest, żeby każdy z nas, którzyśmy usłyszeli poselstwo Królestwa, postąpił szczerze i rozsądnie wobec siebie samego i codziennie stosował te Boskie zasady w swoim życiu. Dzisiejsi kaznodzieje spośród Społeczeństwa Nowego Świata są zdecydowani nadal głosić gorliwie, dokładnie i przekonująco, tak jak apostoł Paweł, aby za wiarę, godne czyny i wytrwałość zdobyć takie samo dobre imię. W ten sposób błogosławieństwa spłyną i na nich, i na ich słuchaczy. (1 Tym. 4:16) Nietrudno jest zrozumieć, że wydawanie dokładnego świadectwa o poselstwie Królestwa przynosi nieocenione dobrodziejstwa. Kiedy następnym razem będziesz miał sposobność usłyszenia wieści o Królestwie, nie opieraj się jej; przyjmij ją ochotnie. Nie pozbawiaj siebie sposobności do rzetelnego wysłuchania tego, co ci oddani Bogu chrześcijanie mają do powiedzenia, a mocno wierzymy, że z przyjemnością będziesz wspominał dzień, w którym tego posłuchałeś!

[Ilustracja na stronie 6]

Apostoł Paweł wyrabia namioty razem z Akwilą i Pryscyllą